Een hoger plan
Zondag stralend mooi weer. Ik geniet in de golven er staat flink wat wind, de surfers hebben het ook naar hun zin. Op de terugweg komt de plank met snelheid voorbij. Zie ik het goed? De plank gaat op een soort roer wel een halve meter uit het water. Een machtig gezicht, het lijkt wel iets magisch te hebben. Jezus die over het water loopt, maar dan in de vorm van de surfer. Ik zie dat het onze Olympische kampioen is. "Wat heb je voor iets moois bedacht man?" Hij keert de plank om en laat het nieuwe systeem zien. Er zit een soort kleiner plankje onder de surfplank, met kleine vinnetjes. Ingenieus. Ik voel eraan, het ziet er eenvoudig uit maar heeft een groots effect. Uitvinden en creatief denken is de familie wel toevertrouwd. Mooi als een idee goede gevolgen heeft. Vorige week stuitte het plan van onze Eilanddichter om een huisje van bezinning, een poëzie huisje, op De Hors te zetten op een hoop kritiek. Heel jammer, want nieuwe ideeën van de jeugd moet je omarmen en niet afbranden. Je moet er misschien iets aan schaven, er wat aan aanpassen, het naar een hoger plan tillen met elkaar, zodat dat idee opbouwend en verrijkend is. Ik ga ieder jaar naar Vlieland. Als je aankomt op de Vliehors staat er al sinds mensenheugenis een reddingshuisje. Een drenkelingenhuisje op palen, prachtig om te zien en heel leuk om te bezoeken. Er worden wandelingen, avontuurlijke tochten, ja zelfs huwelijken georganiseerd in dat mooie, in het landschap passende, oersterke reddingshuisje. Ook op Terschelling heeft men zon mooi stoer huisje. Het staat op palen, flinke stevige palen, en is bestand tegen storm, wind en opstuwende golven. Zon plek bezoeken is op zich al een belevenis, het spreekt tot de verbeelding. Het getuigt ook van verbeeldingskracht, in dat huisje op palen, in dat hogere plan komen verhalen los, misschien over de zee, eb en vloed, golven die ons omringen, reddingsacties, Sil de strandjutter en natuurlijk over de liefde. Het is een mooie metafoor en zal dat ook altijd blijven. Hoe geschikt zou het zijn om in dit huisje op palen de gedachten eens naar een hoger plan te brengen? Zondag is het Pinksteren, u kent misschien het verhaal van de bouw van de toren van Babel die mislukte omdat men elkaars taal niet sprak. Babylonische spraakverwarring is van alle tijd van alle dag. Bij ons op het eiland , maar ook in groter formaat in de formatie. Waar blijven we als we de goede dingen van elkaar niet willen horen en het niet naar een hoger plan tillen? Nergens. Dan zijn we drenkelingen op een zandvlakte zonder huis.
Jozien