Tien over Tessel
Het is mooi geweest
Tijdens een wandeling rondom De Waal besefte ik hoe heerlijk het wandelen is. Het was alweer een tijdje geleden dat ik een rondje liep en ik bedacht dat ik het weer vaker moet gaan doen. Zeker in deze tijd van het jaar waarin alles volop bloeit en de bomen mooi vol en groen zijn. Ik zag in de bermen onder andere de boterbloemen, fluitenkruid en, volgens mij, klavertje vier volop bloeien. De bloesem aan de bomen rook heerlijk toen ik voorbij liep. In de sloten hoorde ik de kikkers en de vogels floten uit volle borst, net zoals ze de afgelopen weken al doen. De lucht was grotendeels blauw, het zonnetje scheen volop en er stond een aardig windje. Die was nog best fris, maar dat werd gecompenseerd door de warmte van de zon. Wanneer ik wandel, heb ik vaak muziek in de oren en komt er soms een liedje voorbij wat het plaatje compleet maakt. Terwijl ik wat dagdroom, kijk ik ook met regelmaat om me heen om de schoonheid van de natuur tot me door te laten dringen. Daarnaast laat ik mijn gedachten gaan en denk ik over dingen na. Vervolgens ga ik dan na wat mijn gevoelens bij de bijbehorende gedachten zijn. Dat nadenken en voelen doe ik overigens ook op andere momenten en plaatsen, zoals tijdens het fietsen of wanneer ik in de tuin zit bijvoorbeeld. Datgene waar ik over denk en voel is divers, van luchtigere tot zwaardere dingen. Zo dacht ik de afgelopen dagen na over deze column. En over nog eventuele toekomstige columns en hoe het verder vorm te geven. Het schrijven van columns is soms best een lastige opgave, maar elke week ben ik weer opgelucht wanneer het weer is gelukt. Op zich zijn er voldoende onderwerpen om over te schrijven. Echter, zoals ik al weleens eerder heb vermeld, ga ik er niet veel op uit. Althans, weinig naar evenementen en dergelijke. Ik ben echt een natuurmens en hou van rust om mij heen. Daar is niets mis mee, maar het beperkt op een gegeven moment het aanbod aan onderwerpen. Ik heb daarom besloten te stoppen met de columns. In zoverre, met het plaatsen ervan. Het schrijven ervan hoop ik nog lang te mogen blijven doen, zij het dan voor mezelf. Sommigen zullen het jammer vinden, maar aan alles komt een einde. En voor wat betreft het plaatsen van columns is dat einde nu aangebroken. Ik wil de Texelse Courant bedanken voor de gegeven kans en de daarmee opgedane ervaring. Ik trek me terug en sluit af met de woorden: "Het is mooi geweest…"
Tineke Stiehl – Timmer