Met zijn allen zuinig zijn op landschap
Wat is je favoriete plek op Texel?
Er zijn veel mooie plekken op het eiland en dan heb ik ook nog het geluk dat ik door mijn werk op plekken kom waar niet iedereen alle dagen komt. Wat meespeelt is welk seizoen het is. Voor mij is het belangrijk dat ik ver van me af kan kijken. Het wad vind ik daarom fantastisch, die vergezichten met prachtige luchten. Het Wad biedt voedsel aan miljoenen vogels die de Waddenzee gebruiken om op te vetten voor hun lange reis naar hun broed- of overwinteringsgebied. Het is dus niet alleen de plek, maar ook het verhaal erbij. Nu, in het voorjaar, geniet ik het meest van de bloemrijke graslanden. Aan het eind van het doodlopende deel van de Westerboersweg kun je niet verder door een oude kreekrestant die herinnert aan de tijd dat de zee tot in het hart van Texel kwam. De graslanden staan vol met orchideeën, echte koekoeksbloemen, ratelaars en andere zeldzame soorten. Al die bloemen trekken ontzettend veel insecten aan die als voedsel dienen voor de jonge pulletjes van de weidevogels. Vroeger waren dit soort graslanden algemeen, nu een zeldzaamheid. Op dit moment vind ik dat de mooiste plek!
Ben je geboren en getogen op Texel?
Nee, import. In het voorjaar van 2004 ben ik vanuit een klein Fries dorpje net boven Dokkum naar Texel verhuisd. Daar woonde ik ook buitenaf en kon ik tussen de boerderijen door de Waddendijk zien. Dat is nu weer zo. Vanuit mijn huiskamer zie ik het oude stukje dijk van Minkewaal liggen en daarachter de nieuwe Deltadijk. Het Wad is dus weer dichtbij! Eigenlijk ben ik getogen op een ander Waddeneiland; Ameland. De familie van mijn moeders kant zijn eilanders. Elk weekend en elke vakantie was ik daar en altijd buiten in de natuur aan het strunen! Vogels kijken, in het voorjaar nestjes zoeken om te beschermen tegen het maaien, vissen op het wad en mee op jacht. Duurzame benutting van de natuur en het beschermen ervan, dat is me daar geleerd en dat probeer ik nu weer op mijn kinderen over te brengen.
Beschermen natuur overbrengen op mijn kinderen
Wat voor werk doe je op Texel?
Sinds 2003 werk ik bij Natuurmonumenten als Boswachter Natuurbeheer en Vrijwilligerscoördinator. Boswachter is eigenlijk geen goede benaming want we beheren, als Natuurmonumenten zijnde, geen bos op het eiland maar hoofdzakelijk graslanden en buitendijks een groot gedeelte kwelder en wad. Vogelwachter of Wadwachter zou beter zijn. Ik ben er verantwoordelijk voor dat de natuurterreinen zodanig beheerd worden dat de zeldzame flora en fauna in ieder geval behouden blijft en het liefst natuurlijk ook nog wat uitbreidt. Om dit te bereiken werk ik samen met een groep enthousiaste vrijwilligers, agrariërs die land pachten en besteed ik werk uit aan loonwerkers en aannemers. Vooral de vrijwilligers vervullen een belangrijke rol in de finishing touch van het natuurbeheer.
Wat doe je naast je werk zoal?
Ook in mijn vrije tijd ben ik nog veel met de natuur bezig. Zo ben ik zelf vrijwilliger bij de IVN Natuurstruners en Skarrelaars. Zes tot acht keer per jaar organiseren we een activiteit in de natuur voor kinderen. Als ik er aan toe kom, klus ik aan ons huis (30 jaren project) en we hebben een grote tuin die onderhouden moet worden. In de avond nog een rondje met de hond en dan heb ik het wel gehad. Als ik echt niet met mijn werk bezig wil zijn, moet ik van het eiland af, anders gaat het werk gewoon door. Als boswachter heb je nooit vrij.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
De mensen zijn open van geest, gastvrij, nieuwsgierig en aardig. Een praatje is zo gemaakt. Soms praten ze wel erg veel en dan denk ik als nuchtere Fries; dat had je ook in twee zinnen kunnen zeggen, ha ha.
Hoe beleef je de natuur op Texel?
We hebben op Texel een prachtig, afwisselend, open landschap, waar we trots op mogen zijn. Voor de inwoners van Texel is het allemaal vrij gewoon, maar juist het Texelse landschap trekt vele mensen naar het eiland. Daar mogen we dus best, met zijn allen, zuinig op zijn. Door mijn beroep zal ik zeker anders tegen de natuur aankijken dan een gebruiker ervan. Het is niet zo vanzelfsprekend dat die natuur er gewoon is. De druk op de natuurgebieden wordt met de dag groter. De laatste 50 jaar is er veel veranderd ten ongunste van de natuur, bijvoorbeeld andere waterpeilen en gebruik van bestrijdingsmiddelen hebben hun invloed gehad op de biodiversiteit in het landschap. Steeds meer mensen die steeds meer vrije tijd krijgen en dan vinden dat ze de hobby's die ze hebben te allen tijden en overal moeten kunnen uitoefenen. Je mag het best ergens niet mee eens zijn en vinden dat het anders moet, maar je moet regels en elkaars eigendommen respecteren. Wat je niet wilt dat een ander bij jou doet, doe je ook niet bij een ander. Helaas worden mensen steeds brutaler.
In welk café/restaurant kom je graag?
't Cafeetje in Oosterend staat wel op nummer één. Als we met zijn allen een drukke week hebben gehad, gaan we daar graag met het gezin naar toe om een hapje te eten en iets te drinken. Huiselijke sfeer, stamgasten aan de bar die een hoop herrie maken en we hoeven niet te reserveren. Gewoon erg gezellig.
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
De openheid van het landschap met daarin bebouwing die je aan de Texelse gastvrijheid herinnert. Ik zie nu her en der in het buitengebied met schuttingen omheinde huizen, op afstand bedienbare elektrische poorten aan het begin van de oprijlaan, coniferen en andere poespas in de tuin. Dat vind ik persoonlijk niet bij het Texel passen, maar verwacht ik eerder in een welgestelde wijk rond de Randstad waar iedereen meer op zichzelf leeft. Een houten hekje en wat struiken om de ergste wind tegen te houden past wat mij betreft beter bij Texel.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Natuur beheren en beschermen. Dat doe ik voor mezelf, maar ook voor de generaties na mij. Als ik zie hoeveel mensen van de natuur op Texel komen genieten, dan vind ik dat ik dankbaar werk doe en hoop dat nog lang te kunnen doen.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Kees Jaap Harting. Het is fascinerend hoe hij zich kan verdiepen in onderwerpen en je dan bedelft met feiten, die hij zo uit zijn hoofd oplepelt, als je er een vraag over hebt. Van hem heb ik veel over de historie van de Texelse Eendenkooien geleerd, waar ik hem erg dankbaar voor ben.