Wat ik zeggen wou
Monument
De begraafplaats van de Georgiërs op de flank van de Hogeberg ligt er weer keurig bij. Klaar voor de herdenking op 4 mei. En zo hoort het ook. De Opstand van de Georgiërs is de grootste ramp uit de recente geschiedenis van het eiland. De zes weken durende strijd vergde vele tientallen slachtoffers en veroorzaakte zoveel materiële schade dat de sporen nog altijd zichtbaar zijn. En hoewel daar van overheidswege flink op is bezuinigd, worden er jaarlijks zeker drie herdenkingen gehouden. Naast de nationale herdenking zijn er de particuliere herdenking op de Hogeberg en de herdenking op de Mok op 6 april. Inmiddels is het onderzoek afgerond en zijn de namen van vrijwel alle gevallenen bekend. Texelaars, Georgiërs en Duitsers. Wordt het nu geen tijd voor een monument waarop zij allen worden herdacht? Allen waren immers slachtoffer van de onafwendbare gebeurtenissen in het voorjaar van 1945? Een monument met daarin al hun namen, zal hen niet alleen de eer bewijzen die hen toekomt, maar de oorlog een gezicht geven en ook voor toekomstige generaties de herinnering levend houden aan de zinloze strijd die zo'n stempel heeft gedrukt op de geschiedenis van het eiland.
Pip Barnard, Oosterend