Boter op ons hoofd…… Jozien
Ik ben een beetje boos, manlief is met zijn nieuwe bril aan het schilderen op de kotter geweest, hij komt binnen als een wit gespikkelde sneeuwman. "Potverdikke", zeg ik: "waarom heb je je oude bril niet opgezet?" "Oh, beetje boter, dan is het zo verdwenen." Hij loopt naar de koelkast en pakt de echte boter, en smeert zijn hele hoofd ermee in. Een vreemde geur bereikt mijn neus. Ik kijk verbaasd. "De Verenigde Schilders doen het al jaren zo", zegt hij lachend. "Ja, ja", lach ik terug: "maar die bril, dat is toch zonde." Ja wat is zonde, ik pak de fles wasbenzine en tracht voor hem wat helder zicht te creëren. Soms zijn oude manieren de juiste, en soms moet je ze met een nieuwe laag praktische ervaring overgieten. Vandaag wordt in Brussel een betaald verlof van minimaal 10 werkdagen bij de geboorte van een kind voorgesteld aan de EU-lidstaten. Wij Hollanders lopen helemaal achter met onze twee dagen kraamverlof, om nog maar te zwijgen over het ouderschapsverlof: de vaders moeten gestimuleerd worden om zorgtaken op zich te nemen zo verwoordt de Europese commissie. Verdraaid, iets goeds uit Brussel. Het is inderdaad een goede zaak, ook in Nederland, waar we nog een beetje lacherig doen als Jesse Klaver zegt: "ik ben er vrijdag niet, dan heb ik mijn pappadag" en nog verbaasder zijn als hij vervolgens een week zorgtijd neemt om zijn moeder die ernstig ziek is bij te staan. "Hoe gaan we dat doen, als ik mijn nieuwe knie krijg?", vroeg ik een paar weken voor de operatie. "Gewoon", antwoordde manlief: "Ik ben een week niet naar zee, maar tuus." Hij ontpopte zich als een prima mantelzorger, ook rond mijn bed. De zorgzame kant van de man wordt wel eens onderbelicht. We hebben het over de vrouwen die meer moeten werken, die in hoger opgeleide banen meer vertegenwoordigd moeten worden, maar vergeten dat dat pas kan als we de mannen daarin stimuleren en ook die ruimte geven. Het is mooi een W20 in het Intercontinental Hotel, met 20 dames uit alle windstreken; Maxima, bondskanselier Merkel en Ivanka Trump over de emancipatie van vrouwen. Maar waarom zijn daar geen mannen bij betrokken? Denken de dames in dure bloemetjesjurken deze klus zelf te klaren? In mijn ogen een verkeerde gang van zaken. Deze dames, beboterd en besuikerd, hebben al de hulp om hen heen die ze maar wenselijk is. Zij kijken met een totaal andere bril naar de situatie dan de doorsnee vrouw. De gewone werkzame man en vrouw, moeten het hebben van de lieve energieke opa en oma die een deel van de kinderopvang tegenwoordig op zich wil nemen. Met daarnaast een kostbare BSO of andere kinderopvang als alternatief. Om nog maar over de mensen met een eigen bedrijf te zwijgen. Laat staan vrije dagen in de kraamtijd! Boter op het hoofd wil een vlekje wegwerken maar het is niet de bedoeling dat het kind straks de dupe wordt, met een prak op schoot voor de tv wordt gezet, of als kameraad en metgezel de mobiele telefoon bijna niet meer uit kan zetten. Dat moeten we niet willen. Dat zou pas echt zonde zijn.