Ik ben gaan doen wat mij begeesterde
Wat is je favoriete plek op Texel?
In De Cocksdorp zit ik graag op het vissteigertje. Met Fred Klok zit ik dan met sigaar in de zon en proberen we visjes te vangen. Ook zit ik graag aan de Stengweg op het bankje aan de kop van de Roggesloot. Vooral rond zonsondergang. Wat een rust en wat mooi. En het uitzicht bovenaan De Slufter, naar de zee toe. Prachtig.
Ben je geboren en getogen op Texel?
Neen. Ik ben in 1951 in Den Haag geboren en heb daar, voordat ik naar Texel kwam, altijd gewoond. Heb er dus mijn kinder- en tienerjaren doorgebracht. Gedurende de jaren 60. Den Haag was in die tijd beatstad nummer 1. Nog altijd kleeft dat aan mij en ik zal er wel nooit vanaf komen. Nog altijd heb ik met diverse muzikanten uit die tijd contact. Ik heb er de studie fysiotherapie gedaan en er ook nog enkele jaren gewerkt. Tot ik in 1978 naar het eiland kwam. Samen met Carla, mijn vrouw. En nu, bijna veertig jaar later, zijn we er nog.
Eind oktober gaan we in De Zwaan live onze nieuwe CD opnemen
Wat voor werk doe je op Texel?
Niks. Tsja, eigenlijk ben ik pensionado, maar heb het drukker dan ooit. Ik heb jarenlang fysiotherapie gedaan, maar daar ga ik niks meer over melden. Eind vorige eeuw ben ik gaan doen wat mij werkelijk begeesterde en waar ik verstand van had: de kunsthandel en de muziek. Ik hield mij vooral bezig met de Nederlandse schilderkunst uit de negentiende en twintigste eeuw. Daarnaast legde ik me toe op een stroming die ik nog altijd geweldig vind; het Russisch Impressionisme. Geweldige schilders, maar volslagen onbekend. En onbekend betekent onbemind in schilderland. Inkopen kostte niet veel daarom, maar verkopen was soms lastig. Maar ik heb het een jaar of 15 met veel plezier gedaan.
Wat doe je verder zoal?
Mijn kunsthandel Baroque ben ik inmiddels gestopt, maar ik doe nog wel bemiddelend werk in de schilderkunst. Daarbij ben ik ook jurist en geef her en der op rechtskundig gebied adviezen aan bedrijven en particulieren. Maar de muziek heeft de bovenhand. Als Sloppy Tom speel ik graag en overal en met mijn band The Silent Partners is het helemaal feest om te spelen. Daarnaast geef ik gitaarlessen, schrijf eigen werk, produceer CD's in eigen beheer met mijn eigen werk en maak optredens. Luisterliedjes bij de koffie, blues rond midnight, pop & folk voor de avond. In theater, huiskamer, tuin, hotel of café. Als mensen het vragen, kom ik spelen. Eind oktober speel ik met de band twee avonden in Café De Zwaan alwaar onze komende CD "Smokin' Cigars" live wordt opgenomen. Bijzonder dus en iedereen is daarbij welkom. Tegenwoordig hou ik me ook met medemuzikant Cigarbox Henri bezig met workshops, maken en leren bespelen van CBG's, dat zijn Cigarbox Guitars. Onvoorstelbaar heerlijk geluid.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Ik vind de mensen prettig. Maar dat vind ik van de mensen in Den Haag, waar ik nog met regelmaat kom, ook. En overigens ook elders in Nederland. En zoals overal zijn er ook hier mensen die mij niet liggen. Ik vind wel dat op Texel een prettige "no nonsense" mentaliteit heerst. "Laat mij mijn gang maar gaan en keten me niet teveel aan regels vast", dat voel ik hier. En dat past mij wel.
In welk café/restaurant op Texel kom je graag?
Dat is makkelijk. Geen in het bijzonder. Eerlijk gezegd kom ik slechts in café's als ik er spelen kan. En eten doe ik graag thuis. Ik kook graag en vaak, dus nergens is het eten lekkerder dan thuis. Binnenkort gaan Carla en ik een keer Bij Jef eten. Als cadeau gekregen van onze drie jongens. Daar ben ik wel erg naar benieuwd.
Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?
De rust die er buiten het seizoen heerst mag er van mij het hele jaar zijn. Maar daar is natuurlijk het grootste deel van het eiland het niet mee eens. Wat ik wel aardig vind is ons parkeerbeleid. Ik kom nogal eens met mijn auto aan de overkant en als ik dan een middagje ergens parkeer dan kost mij dat al snel €10,- tot €15,-. Voor één middag, een paar uurtjes dus. Op Texel kan je voor €20,- het hele jaar door parkeren. Maar ook hiermee zijn velen het niet met mij eens. Het schijnt een schande te zijn als je bij een strandopgang moet betalen om daar te parkeren. Ga even in Scheveningen, Zandvoort of Domburg een kijkje nemen.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Een café waar Guinness bier wordt getapt. Waarschijnlijk zal ik straks wel een reactie krijgen dat het wel degelijk al ergens te krijgen is op het eiland. Dat is mij dan ontgaan. Wel, ik ben benieuwd. Ook zou het voor mij wat minder winderig mogen zijn.
Goede herinnering aan Texel?
Ik woon er nu bijna 40 jaar. Heb het er goed en naar mijn zin. Lang heeft het echter geduurd voor ik het gevoel had dat het mijn thuis was. Hoewel de hang naar de stad er nog altijd is kan ik nu sedert een aantal jaren zeggen dat ik me thuis voel komen als ik het eiland opkom. Ik zou er nu kunnen doodgaan. De beste herinnering is denk ik daarom het besluit dat Carla en ik in 1978 hebben genomen om naar Texel te verhuizen.
Wat is er zonde aan Texel?
Ik denk dat we moeten oppassen dat er niet iedere keer iemand gaat proberen om de citroen, op toeristisch terrein, nog iets meer uit te knijpen. Het toerisme is een factor waar Texel op drijft. Pas daar dus goed op. Niet op de plek waar een kippenhok is gesloopt weer een groot vakantiehuis bouwen.
Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?
Ik ervaar op Texel altijd een bepaald saamhorigheidsgevoel. Logisch, Texelaars hebben het altijd samen moeten rooien. Dat heeft ook weer als consequentie dat Texelaars zich naar mijn idee niet graag de wet laten voorschrijven. Mede daarom voel ik me er wel thuis. Onafhankelijke geest.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Geen idee. Maar ik vermoed en hoop dat ik er nog altijd woon en nog altijd muziek maak.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Ed Kuiter. Ik ken Ed al vele jaren mede doordat zijn vrouw bij mij gitaarlessen heeft. Ed is een groot kenner van honden en sinds enige tijd doet hij dat op meer dan alleen maar hobbymatige basis.