@txl
Moestuintjes
Toen ik laatst afrekende bij de Albert Heijn kreeg ik wel de welbekende moestuintjes mee. Gaf mij persoonlijk een voorjaarsgevoel. Blij ging ik met twee moestuintjes weer naar buiten. Thuis aangekomen was ik benieuwd welke groenten ik kon gaan kweken. Eenmaal uitgepakt bleek ik dat ik komkommer en peultjes had gekregen. Enthousiast heb ik deze goed in het bakje gedaan, op een bordje gezet en water gegeven. Nu hopen dat ze gaan groeien. Maar dan komt het lastigste; dan moet je ze verpotten en verder verzorgen. En wat ik dus écht niet ben is een tuinwonder. Ik en plantjes gaan niet samen. Ik heb in huis alleen maar cactussen. Dat is niet alleen omdat dat de enige planten zijn die mijn katten met rust laten, maar ook omdat ze aardig makkelijk zijn in de verzorging.
Buiten heb ik muntplantjes staan. In de winter gaan ze een soort van dood om vervolgens van de zomer weer tot leven te komen (ja, ik geloof dat deze kunnen herrijzen). Ondanks het mooie weer van de afgelopen dagen willen ze niet echt groeien. Omdat er nog steeds dus een soort takjes groeien dacht ik dat het onkruid was (ja echt) en begon de takjes eruit te trekken. Dit had tot gevolg dat er een ietwat geïrriteerde Chris op een gegeven moment naast me stond waarom ik de muntplantjes eruit aan het trekken was. Chris vond het ook niet zo'n goed idee dat ik me nu stort op de moestuintjes. Maar ach, al zal het niet lukken, heb ik het toch geprobeerd. Ik geef plantjes ook altijd teveel of te weinig water. Of teveel of te weinig zonlicht. Gelukkig is Chris goed met plantjes en hebben ze nog enigszins kans op overleven. Het is toch wel gezellig een plantje in huis of in de tuin. Ik blijf in ieder geval volhouden. Misschien sta ik over een aantal jaar wel in mijn tuin vol met (levende) bloemen en heb ik het toch mooi geleerd.
Emily Westdorp