Woelmuis
Gezag
De midgetgolfbaan bij de Akenbuurt moet na twintig jaar niet handhaven van de gemeente toch weer aardappelland worden. De Scouting mag na maar liefst zestig jaren van diepe grafrust hun clubhol niet meer jaarrond uitventen. Frits Langeveld mag na vele jaren van totaal oninteressante ruzies Paul van Dijk uit zijn eigen clubhol schoppen. De yurt van Mariëlle Glorie mag, als één totale beleving voor de buren, glorieus verrijzen op de Hoge Berg. Alwetend sleutelfiguur Han Lindeboom mag niet meer alleenheersen over zijn eigen bananenrepubliek, het Nationaal Park. Het loslaten van elanden in de Texelse duinen zal volgens hem daardoor ernstige vertraging oplopen. Iwan Groothuis mag zijn camping in datzelfde Nationale Park niet meer volplempen met betontegels, nadat hij dat al heeft gedaan. Kortom, het gezag is vaak inert, vaak traag, vaak te laat, soms onbegrijpelijk, maar uiteindelijk zegeviert het. Gelukkig maar. Toch zie ik heel veel fel oplichtende verbeterpuntjes.
Woelmuis