Afbeelding
Foto: Job Schepers

@TXL

Autorijles is nog een heel proces

Het is misschien wel één van dé dingen waar de meeste jonge mensen naar uitkijken als ze 18 worden: auto mogen rijden. Voor mij was het een paar weken geleden ook zover. Mijn eerste echte stap naar volwassenheid. Ik had mijn eerste autorijles. Beginnen met rijden bij een rijschool aan de overkant is toch wel eventjes wat anders dan die paar rondjes die ik gereden had op de parkeerplaats bij Paal 17 om alvast wat te oefenen. Nu ging het echt beginnen. Met klamme handjes kroop ik even buiten Den Helder achter het stuur. De eerste meters maken, rustig op een industrieterrein, niks aan de hand zou je zeggen. In werkelijkheid was dat natuurlijk ook niet zo. Je hebt gewoon een instructeur naast je. Als je het al voor elkaar weet te krijgen dat je het verpest op een verlaten industrieterrein, ik zou niet weten hoe, dan kan die altijd nog ingrijpen. Toch is het nog best spannend zo'n eerste keer. Het is wel even andere koek dan op je fiets een rondje rijden. Iets met verantwoordelijkheid en gevaar.

Inmiddels heb ik alweer een aantal autorij-uren achter de rug en kan ik wel stellen dat het allemaal wel meevalt. Het is logisch dat je van tevoren nog niet echt precies weet wat je kunt verwachten. Ik heb eerlijk gezegd in die 18 jaar dat ik bij mijn ouders in de auto zat meer geslapen dan opgelet welke handelingen ze nou precies verrichtten. Een auto bestuurt zichzelf niet, dus het is wel belangrijk dat een beginnend bestuurder, want zo mag ik mezelf nu noemen, dat goed leert. Natuurlijk ben ik na een paar uurtjes rijden nog niet klaar om m'n rijbewijs op te halen, maar dat hoeft ook helemaal niet. Ik heb in ieder geval door hoe ik mezelf in een auto kan verplaatsen zonder iemand aan te rijden, op zich ook al een prestatie toch?

Jeffrey Eelman