Catharina Witte:
Catharina Witte: "Het motto 'doe maar gewoon, dat is gek genoeg' is voor veel mensen op het eiland wel van toepassing." Foto: Jeroen van Hattum

Ondergang zon is elke dag anders

Wat is je favoriete plek op Texel?

Dat is de Waddendijk, maar ook het bos (vooral in de herfst) en het terras van paal 33.

Ben je geboren en getogen op Texel?

Ik ben geboren op de Voorzorg in Waalenburg. Ik ben opgegroeid tussen de schapen en de koeien op de Marastella. Als kleuter heb ik de verhuizing van de kleuterschool in de Witte Burght aan de Molenstraat in Den Burg naar de Beatrixlaan meegemaakt, daarna heb ik op de Jozefschool en de huishoudschool gezeten en vervolgens heb ik tien jaar in de horeca gewerkt op de Stenenplaats.

Texel is rust, ruimte en gastvrijheid. Je kunt er jezelf zijn.

Wat voor werk doe je nu op Texel?

Sinds 1985 werk ik voor de sportschool in Oudeschild. Daar ben ik begonnen, nadat ik vijf jaar powerlifting op hoog niveau had gedaan. En ik run al 26 jaar kledingwinkel De Twee Paardjes met nieuwe en tweedehands kleding. Nu alweer tien jaar samen met mijn zoon Charlie. De hele dag met mensen werken, is het mooiste wat er is.

Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Het motto 'doe maar gewoon, dat is gek genoeg' is voor veel mensen op het eiland wel van toepassing. Verder vind ik de meeste mensen hier zeer sociaal, altijd wel behulpzaam naar elkaar toe en erg nuchter.

Hoe beleef je de natuur op Texel?

Ik houd van elk seizoen. De stilte 's morgens vroeg als je de vogels hoort fluiten. Vanuit de sportschool zie ik elke dag de zonsondergang als de zon achter de horizon bij Brakestein verdwijnt. De kleuren zijn prachtig, het is elke dag anders.

In welk café/restaurant op Texel kom je graag?

Bij het Turfveld in de Dennen, vooral op zondagmorgen vroeg. De rust die daar hangt voelt luxe aan en ze hebben al om half tien koffie. Ik kom ook graag bij De Kombuis op de haven van Oudeschild. Er valt altijd wat te zien, goede kaart en vakmensen, ik noem het wel eens een 'horecamonster'. Ook het terras op de Stenenplaats is gezellig en Sjans in De Koog staat hoog op mijn favorietenlijstje, samen met Paal 15. De betere koks op Texel staan daar achter de pannen.

Wat moet er op Texel blijven zoals het is?

De gastvrijheid van de ondernemers. En ondanks sommige geluiden dat het te druk is op het eiland, is hier genoeg ruimte en stilte. Ik hoop dat dat zo zal blijven. En zeker geen vaste verbinding met de vastewal.

Wat zou er op Texel anders mogen?

Dat mensen soms op functies zitten met belangenverstrengeling. Wie het dichtst bij het vuur zit, warmt zich het beste. Je zult het maar koud hebben, denk ik dan. Wat ook anders zou mogen, is het vertellen van verhalen over elkaar. Als je aan de ene kant van het eiland een sneetje in je vinger hebt, vertellen ze soms aan de andere kant dat je al dood bent. Ik denk dat veel bewoners van Texel dit herkennen.

Jeugdherinneringen aan Texel?

Mijn jeugd in Waalenburg en in de winter paardrijden door De Nederlanden, De Muy en over het strand. Een jeugd met veel buiten zijn in de natuur. Van mijn vader leerde ik hoe alle vogels heten en hoe hun geluiden klinken.

Wat is er zonde aan Texel?

Dat er mensen zijn die de vooruitgang geen warm hart toedragen. Het kan nu eenmaal niet allemaal stil blijven staan. En ik weet: niet elke verandering is een verbetering. Iedereen heeft ook een mening, of een huis nu bijvoorbeeld mooi of spuuglelijk is.

Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?

Texel is rust, ruimte en gastvrijheid. Je kunt er jezelf zijn.

Wat doe je over vijf jaar?

Als ik dat eens wist. Maar ik hoop wel dat ik dan net zo gelukkig, gezond en tevreden ben als ik nu al ben.

Wat zou je graag in de volgende 'Eiland Van...' willen zien?

Ingrid Hennink, mijn schoolvriendin van vroeger. We hebben weinig woorden nodig en het is altijd goed. Ze is niet voor niets al 45 jaar in mijn leven.