Meesters
Ik heb een tweedehands boekenkast gekocht, een mooie mahonie kast van de dames Keizer en ben boven plaats aan het maken in de oude veel te kleine boekenkast. "Luyendijk" gaat op een andere stapel dan "Okki Pepernoot". Maar dan… U kent het wel, je gaat staan kijken in oude boeken en stapt in een tijdmachine, je bent ineens een jong meisje met kinderboeken in je hand. "Okki" was leuk, zowel de boekjes als later het tijdschrift, volgens mij is de laatste er nu nog.
In de zesde klas werden we serieus aan het lezen gezet, ik vond het heerlijk: "Kruistocht in spijkerbroek", "De brief aan de koning". Meester Veldhuis, een geweldige hoofdmeester, stond voor de klas. Als hij vrijdagmiddag tijd over had las hij voor en dan hing iedereen aan zijn lippen. Een meester met inspiratie en motivatie naar de toekomst. Ze zijn al jaren schaars deze meesters, in 2015 stonden er 10.000 mannen tegenover 65.000 vrouwen voor de klas met een Pabo-basisschooldiploma.
Het evenwicht is zoek en dat is jammer, want jongens, en volgens mij ook meisjes, hebben een man nodig om zich te identificeren in hun groei naar volwassenheid. Deze week werd de Amsterdamse Peterschool overmeesterd door de groep "Meestert". Een groep die is opgericht omdat leerlingen, ouders en leerkrachten meer mannen op de basisschool wensen. Met luid gejoel werden de mannen binnengehaald en de juffen werden naar een workshop gestuurd over de werking van het jongensbrein.
Dit brein werkt anders dan bij meisjes, grappig, maar ook goed om te weten. Bij correctie neemt de jongen dit makkelijker aan van de leerkracht die met hem voetbalt en in de tuin spit dan de juf die een verfijnde schildertechniek overbrengt.
Over verfijnde schildertechniek gesproken, de Okki die in 2002 de oude meesters uit het Van Gogh Museum stal heeft volgens mij geen enkele correctie genoten. Aan de tafel met Erben Wennemars in de Wereld draait door, vertelde hij trots hoe hij de inbraak op de waardevolle stukken heeft gepleegd. Ach, het is verjaard, dus een beetje zand over het geschilderde strand van Van Gogh's meesterwerk en de knuffelcrimineel is geboren.
Hij heeft talent voor inbreken, net zoals Erben talent heeft voor schaatsen, probeert hij ons op de mouw te spelden. Eigenlijk moeten we zelfs begrip hebben dat de doeken naar Italië zijn verkocht en hij zijn mond al die jaren heeft gehouden. Maar de rechtgeaarde man uit Overijssel heeft meer basis in zijn karakter. Het zou me niets verbazen als deze verontwaardigde en eerlijke kerel net zo'n meester heeft gehad als ik indertijd op de CVO. Hij vergeet te stotteren en maakt hem in niet mis te verstane woorden duidelijk dat hij echt geen voorbeeld is, integendeel. "Jij bent toch geen voorbeeld, man". Het is jammer, maar gelukkig zijn de meesters weer terecht en kan iedereen ze weer bewonderen. Nu de "echte " meesters nog.
Jozien