"Texelse dependance" in Frans dorp Plomion
"Een plekkie om lekker te kunnen klooien." Met dat doel kochten oud-Texelaar Eric Dros en partner Jahaga Bosscha in 2011 een groot gebouwencomplex in Noord-Frankrijk. Inmiddels hebben "Les hollandais de l'ancienne Quincaillerie" de voormalige ijzerhandel ontwikkeld tot een centrum met activiteiten op het gebied van muziek, theater, film en literatuur.
Eric (van Nic Dros van Harkenbuurt): "Ik had met twee compagnons een aannemersbedrijf in Amsterdam. Toen ik dat verkocht had en dus geen werkplaats meer, hoorde ik van vrienden over Noord-Frankrijk. Toen ben ik op internet gaan snuffelen." Zijn oog viel op een voormalige ijzerhandel, een soort "industrieel kasteel" in het dorp Plomion in de streek Thiérache, net over de Belgische grens, een uitloper van de Ardennen op 325 km van Utrecht. "We zijn gaan kijken. Ik dacht: hier kun je wel wat leuks doen. Maar voor zo'n lage prijs, dat kón ik niet geloven." Toch bleek die prijs te kloppen. Er was wel een complicatie: "We spraken beiden geen woord Frans." Lastig, zeker als je nog een koopcontract moet ondertekenen. "Dat hebben we met Google Translate vertaald en doorgelezen. Er stond onder meer in dat het complex 76 ruimtes heeft."
De koop ging door en zo werden ze eigenaar van een verzameling gebouwen waarin behalve een ijzerhandel, onder meer een smederij, winkel, brouwerij, showroom en een woonhuis met vijf verdiepingen. Tevens een royale binnenplaats. Gelegen in een Middeleeuws dorpje. In een streek die in de vuurlinie lag tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog en daardoor verarmd was. Maar wel authentiek was gebleven.
Ruim vijf jaar na de aankoop is er veel gebeurd. Zo spreken ze inmiddels een aardig woordje Frans: "Naast ons zit een kroegje. Als we daar binnen stappen, dan zeggen we: We gaan naar Franse les. Want Engels praten ze daar niet, je móet wel Frans spreken." De dorpelingen bleken een bijzonder beeld van Nederland te hebben. "Ze dachten dat wij met subsidie van de Nederlandse overheid hier naartoe waren gekomen, in verband met de dreigende zeespiegelstijging. Alsof wij een opvang zouden zijn voor veel Nederlandse emigranten." Dat beeld hebben ze inmiddels wel bijgesteld. Jahaga: "De mensen zijn blij met ons, we organiseren van alles, zoals concerten, tentoonstellingen, filmavonden, feesten en dit jaar voor het eerst cursussen. Zo trekken we hier veel mensen naartoe en dat levert de middenstand inkomsten op." Eric: "Er zit hier bijvoorbeeld een wijnhandelaar, die van pruimen ook 'eau de vie' destilleert. Met bijna vijftig procent alcohol." Onder hun gasten ook veel Texelaars. "We zijn uitgegroeid tot een soort Texelse dependance. Vrienden, familie en kennissen, er komen er steeds meer. Van de zomer hadden we een feest met 90 gasten, deels uit de omgeving, maar zestig man was toch wel komen aanwaaien. Dit weekend komt mijn broer Jaap." Ongetwijfeld om muziek te maken, zoals Eric ook zelf de de gitaar ter hand neemt. Zo vertaalde hij voor een jarige "All over the watchtower" van Dylan in het Frans. "De mensen hadden van ontroering de tranen in hun ogen."
Inmiddels zijn een aantal gebouwen flink opgeknapt en in de voormalige woon- en werkplaatsen ateliers ingericht en hebben ze voor hun gasten verblijfs- en slaapgelegenheden ingericht. Ze verhuren ruimte voor concerten, brainstorm- en andere bijeenkomsten, feesten en andere activiteiten. Hun ambitie is om er een dynamisch centrum voor de regio van te maken. Jahaga, documentairemaker en coach scenarioschrijver: "Er komen ook veel vrienden en kennissen uit Amsterdam. We kennen veel ervaren kunst- en cultuurdocenten die graag bij ons les willen geven."
Voor komende zomer, van 9 tot 15 juli, staat een cursus creatief schrijven op het programma die wordt gegeven door Nico Dros, de broer van Eric. Meer informatie op www.atelierplomion.nl.