"Astronomie leeft!"
Vernoemd naar professor Cees de Jager, in binnen- en buitenland een begrip in de sterrenkunde. De eerste plannen voor oprichting voor het oprichten van een sterrenwacht met een eigen observatiepost werden geopenbaard in "Voyager" het contactblad van de in 1979 opgerichte Texelse Vereniging voor Weer en Sterrenkunde. De belangstelling voor sterrenkunde bleef. Eind jaren tachtig, begin jaren negentig schreef Cees Ribbens zijn rubriek "Bericht uit de Ruimte" in de TC3 (de weekenduitgave van de Texelse Courant). Nadat professor De Jager in 1991 een lezing hield in Ecomare, nam Ribbens het initiatief tot het oprichten van de Sterrenwacht. Samen met Peter Ampt, Hans Lobato, Thijs Molenaar en Sietse van der Heide vormden zijn het eerste bestuur. Onderdak werd gevonden bij Ecmare, waar de lichtvervuiling minimaal is. Duisternis is een belangrijke voorwaarde voor een sterrenwacht. Aan de voet van een duin werd een kuil gegraven, voorzien van een betonnen borstwering en een vast statief voor een telescoop. Dit observatorium kreeg al snel de naam "Het zwarte gat". Op 16 oktober 1993 werd de sterrenwacht geopend. Nadeel van de plek was dat de apparatuur steeds moest worden op- en afgebroken. De wens voor een vaste behuizing ging op 24 mei 2013 in vervulling. In Ecomare werd het nieuwe observatorium geopend, met bovenop een platform met afrolbaar dak met professionele telescopen en beneden een ruimte ontvangstzaal. Sinds de oprichting van de Sterrenwacht waren er jaarlijks lezingen. Door professor De Jager en sprekers van de overkant. Cees Ribbens schreef het blad Orion en er werden cursussen gegeven over de beginselen van sterrenkunde. Het aantal donateurs verdubbelde in een paar jaar tijd van 60 naar 130. "Astronomie leeft op Texel", concludeert het bestuur. Ook op technisch gebied allerlei ontwikkelingen. Van de primitieve kuil met een eenvoudige telescoop, naar een grote C110-telescoop, waarmee hemellichamen automatisch kunnen worden opgespoord. Er kwam een Maksutov-Cassegrain telescoop en met subsidie van het Texelfonds een zonnekijker met H-alpha filter, waarmee de zon ook overdag kan worden bestudeerd. Allemaal draaiende gehouden door een kleine groep vrijwilligers. De vereniging heeft een eigen website (www.oriontexel.nl) met daarop een overzicht van de activiteiten, cursussen en wetenswaardigheden over sterrenkunde. Zonnekijkmiddag worden regelmatig aangekondigd in deze krant.