Harde werker met oog voor belang van Texel
Het wethouderschap was een wezenlijk deel van haar leven, vertelde Nel Eelman- Van 't Veer in 2006 bij haar afscheid van de Texelse politiek.
Twaalf jaar lang (van 1994 tot 2006) was Eelman wethouder van Texel. Afgelopen zaterdag overleed ze op 72-jarige leeftijd op Bonaire na een ongeluk op zee. Ze kwam uit Westzaan en vestigde zich in 1967 op het eiland toen ze trouwde met Paul Eelman van Nieuw Leven in Den Burg. Ze was jarenlang onderwijzeres op de CVO-school (nu De Fontein) in Den Burg. In 1986 maakte ze als raadslid voor het CDA haar intrede in de Texelse gemeenteraad. Toenmalig burgemeester Ton Schipper omschreef haar destijds als een 'schuchter meisje', maar dat ging er snel vanaf.
Eelman ontwikkelde zich tot een politica die gloedvolle betogen kon houden, zich waar nodig flamboyant opstelde, maar ook volledig in stilte kon werken. Het kiezen van de juiste strategie was volgens haar bepalend of het wel of niet zou lukken om iets te bereiken. Dat vergde soms tijd, maar wethouder Eelman wist met haar manier van werken het nodige voor elkaar te krijgen. Ze maakte zich onder meer hard voor het behoud van voorzieningen op het eiland. Een voorbeeld daarvan was de komst van een eigen Centrum voor Werk en Inkomen op het toenmalige raadhuis aan de Groeneplaats. Eelman raakte niet moe om aan de overkant de eilandpositie van Texel te benadrukken. Zo was er in 2005 een keer overleg tussen de gemeenten in de Noordkop over de regionale woonvisie waarbij Texel er bekaaid vanaf dreigde te komen. Eelman besloot ter plekke dat het 'dan maar een boot later zou worden', waarna uitvoerig een pleidooi werd gehouden om Texel beter in de woonvisie te krijgen. De gashendels gingen volledig open toen de provincie in 2003 een streep door de Volmolen probeerde te zetten. Er kwam massaal protest, waarna de bouw alsnog kon doorgaan.
Waar ze ook trots op was, was de realisatie van gezinsvervangend woonhuis Blied aan de Burgerhoutstraat. Daar moesten hobbels voor genomen worden, maar dat lukte. In 2002 moest ze als wethouder een stevige veer laten toen ze vlak voor de verkiezingen het destijds beoogde multifunctionele gebouw voor OSG, ROC, muziekschool en bibliotheek geregeld probeerde te krijgen. Het project strandde. In 2004 ontving Eelman een koninklijke onderscheiding voor al haar werkzaamheden, waarbij benadrukt werd hoeveel werk ze verzette.
Na haar wethouderschap was Eelman van 2007 tot 2015 voor het CDA lid van Provinciale Staten van Noord-Holland. Van 1991 tot 1995 had ze ook al in de Staten gezeten. Als Statenlid profileerde ze zich bewust niet als 'Texels Statenlid', omdat ze zich met de hele provincie bezighield. Ook hier was het veel contacten onderhouden, het zijn van de 'ogen en oren' van de provincie en telkens bedenken welke strategie het beste zou zijn om resultaten te boeken. Zo hielp ze onder meer mee de uitbreiding van golfbaan De Texelse mogelijk te maken. Na haar wethouderschap vervulde Eelman op het eiland diverse voorzitterschappen. De betrokkenheid bij het eiland bleef eveneens na het vertrek uit Provinciale Staten. Zo was Eelman de laatste maanden actief om eindelijk een definitieve oplossing voor de problematieken van de boeren op de Hogeberg voor elkaar te krijgen. De afgelopen weken was ze op vakantie op Bonaire, waar ze tijdens het zwemmen in de problemen kwam wat haar noodlottig werd.