Jacolien van Kooten en Karin Gaasbeek als de zussen Christien en Marijke die herinneringen ophalen op zolder.
Jacolien van Kooten en Karin Gaasbeek als de zussen Christien en Marijke die herinneringen ophalen op zolder. Foto's: Jeroen van Hattum

Schrijnend en absurd spel in Waldhoorn

Fel, verdrietig, vertwijfeld of boos. Het zijn uiteenlopende emoties die zaterdagavond voorbij komen in het stuk 'Verdeeld' dat Jacolien van Kooten-Eelman en Karin Gaasbeek spelen op het podium van De Waldhoorn in Den Hoorn.

Het is de eenakter over dementie die de twee schreven voor het Alzheimer Café en al diverse keren opvoerden op Texel en elders in Noord-Holland. Zaterdagavond gebeurde het namens toneelvereniging De Vriendenkring.

Van Kooten en Gaasbeek spelen twee zussen (Marijke en Christien) van wie de moeder is overleden. De zussen ruimen de zolder leeg en stuiten daarbij op herinneringen aan hun ouders. De twee zussen verschillen aan alle kanten van elkaar en dat wordt door Gaasbeek en Van Kooten treffend neergezet. Van Kooten speelt het zorgzame type dat veel zorg aan haar dement wordende moeder verleende, terwijl ze ook haar eigen gezin draaiende moest houden. Gaasbeek speelt een type dat weinig tijd aan moeder besteedde omdat ze verder weg woonde en haar eigen activiteiten had.

Binnen dat kader is het schrijnend als de zorgende zus Van Kooten van de afwezige zus Gaasbeek op haar kop krijgt als ze bekent dat ze de telefoon "wel eens over liet gaan" als moeder voor de zoveelste keer belde. Zo zijn er meer schrijnende zaken uit de praktijk. Zus Van Kooten is ervan overtuigd dat moeder dement werd en niets meer kon. Zus Gaasbeek is daar niet van overtuigd, al wordt van lieverlee duidelijk dat haar ongeloof meer voortkomt uit het verdriet dat ze haar demente moeder niet wilde zien aftakelen.

De tweede eenakter werd gespeeld door Sietske Bakker en Joop Rommets en was geheel anders van opzet. Zij speelden twee suppoosten die de wacht hielden bij een belangrijk schilderij dat geen enkel publiek trok, waardoor ze de hele dag op elkaar waren aangewezen. Het was een absurd stuk waarbij subtiel de onderlinge machtsverhoudingen werden uitgespeeld en Rommets en Bakker het tot het eind spannend hielden welke relatie hun personages tot elkaar hadden. Het was uiteindelijk aan de toeschouwer om dat zelf in te vullen.

Het was voor de Vriendenkring even een noodgreep om twee bestaande stukken op te laten voeren, maar het was geen verkeerde keuze. Wel had er even iets van een inleiding of een welkomstwoord voor het publiek mogen zijn. Hét vaste onderdeel van het toneel in Den Hoorn ontbrak gelukkig niet: de loterij door Marco Bakker. Roel de Waard had de regie van beide stukken en Rikus Rommets zorgde voor het licht en het geluid.

Jeroen van Hattum

Afbeelding