Dirk Breedveld vierde zijn zilveren jubileum in De Twaalf Balcken.
Dirk Breedveld vierde zijn zilveren jubileum in De Twaalf Balcken. Foto: Gerard Timmerman

Bevlogen horecaman

Bevlogen, vakmanschap, kennis van speciaalbieren en op z'n tijd een kritische noot. Dirk Breedveld ten voeten uit. Al 25 jaar vast gezicht in taveerne De Twaalf Balcken. Zijn naam werd vereeuwigd in de "Wall of Fame" van het café in Den Burg.

De gemoedelijke, vertrouwde sfeer in De Twaalf Balcken wekt de indruk dat het allemaal vanzelf gaat, maar de praktijk is anders. Zeven dagen in de week, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat wordt stevig gebuffeld om het de gasten naar de zin te maken. Met als resultaat een bruisend en goed bezocht eetcafé, dat al vele jaren is terug te vinden in de Horeca Top 100, vorig jaar zelfs gestegen naar een twaalfde plek. Niet in de laatste plaats de verdienste van Dirk Breedveld, de medewerker wiens bevlogenheid geen grenzen lijkt te kennen. In 1992 ging hij er aan de slag, toen De Balcken nog een biljart had, geen serre en keuken en toiletten op een andere plek. Met zijn komst werd de wens om ook op winterse zondagen open te gaan in de praktijk gebracht. In de jaren die volgden maakte het café een flinke groei door. Hij kwam met allerlei nieuwe ideeën en hield zijn collega's op de hoogte van nieuwe trends op het gebied van uitgaan, eten en drinken. Daarvoor ging hij regelmatig de boer op, op allerlei plekken bezocht hij cafés en andere horecagelegenheden. Waar hij goed om zich heen keek, maar ook zijn ongezouten mening niet onder stoelen of banken stak. Want dat is eenmaal de aard van het beestje. Zo groeide zijn grote passie voor speciaalbier, een liefde die bij hem letterlijk geen grenzen kent. Landen in de omgeving stroopte de biersommelier af op zoek naar nieuwe, uitdagende smaken. Zo gaf hij mede vorm aan het Texelse bierlandschap en verrijkte het café met een brede collectie aan speciaalbieren. Het is geen toeval dat het Texels Biergenootschap proeverijen houdt in De Balcken.

Het café dat voor menig gast voelt als een warme deken. Maar ook voor de gastheer zelf, in die kwart eeuw ook uitgegroeid tot een vraagbaak, zelfs mentor voor collega's. Menigeen zag hij komen als afwashulp en uitgroeien tot vaste kracht. Inmiddels alweer "oudgedienden", wier zoon of dochter een baantje in de Balcken heeft. Toegetreden tot de "Balcken-familie", een onderlinge band waarover dit gevoelsmens tijdens zijn toespraak een traantje moest wegpinken. Horeca is niet het lichtste vak om te beoefenen, iemand die zich staande houdt en weet te inspireren, verdient respect. In zijn toespraak mocht een kritische noot niet ontbreken. Ingaande op zorgen van horecabedrijven over (dreigend) personeelstekort wees de FNV-man ondernemers er op dat door verbetering van de arbeidsvoorwaarden zij de horeca aantrekkelijker maken om in te werken.