Sportverslaafd; elke dag doe ik aan sport
Wat doe je voor werk op Texel?
Dit jaar vier ik mijn 40-jarig jubileum als apothekersassistente. Nog steeds vind ik het een leuk beroep. Het is zeer afwisselend en zeker niet saai. Ik heb heel wat bazen versleten met dit verschil; ik bleef.
Ik ben op Texel begonnen in de Molenstraat in de winkel van Jaap Zijm. Van de een op de andere dag werd er een apotheek ingericht. Dit kwam omdat dokter Van Loon ermee stopte en als er een apotheek was binnen een straal van zoveel kilometer, dan mocht de nieuwe huisarts niet meer apotheekhoudend zijn. De Texelse apotheek was geboren. Dit alles werd op poten gezet door dhr. Lely, die op dat moment als tweede apotheker werkte in de Beatrix apotheek in Den Helder. Daar werkte ik ook en het was min of meer vanzelfsprekend dat ik mee ging naar de nieuwe apotheek op Texel. De mensen pikten dit niet. Het was een bijzondere tijd. Termen als; "het brood uit de mond van de dokter stoten" kwamen regelmatig voorbij en ik heulde zo ongeveer met de vijand. Grote stukken in de krant en het werd gespeeld met Ouwe Sunderklaas. Het was ook helemaal niet druk want de patiënten - met name de particulieren - haalden de medicijnen bij andere apotheekhoudende huisartsen.
De inventaris van dokter Van Loon kwam ook gedeeltelijk mee. Apotheekhoudende huisartsen hadden een eigen groothandel die al veel kant en klare spullen leverde en er stond meestal een nummer op. Toen er eindelijk eens een patiënt kwam met een nummer op zijn recept zei dit me dus helemaal niets. Toen ik de assistente van de huisarts belde met de vraag wat dit was werd me in niet mis te verstane woorden meegedeeld dat het toch wel heel erg dom was dat ik, een apothekersassistente, dat niet wist. Het was behelpen in de Molenstraat. We maakten zetpillen en capsules op onze knieën want de inventaris was nog niet helemaal compleet. Verder stonden de geneesmiddelen gewoon uitgestald als in een supermarkt.
Ik heb nog echt pillen leren draaien, een mooi rond kogeltje
Ik woonde nog thuis in de Weststraat en omdat er dienst gedaan moest worden werd er helemaal een telefoon aangeschaft. Ik heb nog echt pillen leren draaien. Het was nog best lastig een mooi rond kogeltje te maken. Toen was ook de bijsluiter totaal niet belangrijk en werd zelfs uit de doosjes gehaald. Die hadden de mensen niet nodig want de dokter wist het wel en dat was goed. Nu heeft de zorgverzekering een dikke vinger in de pap. Als je verzekerd bent bij een zorgverzekering die het zogenaamde preferentiebeleid voert, bepaalt de verzekering welk merk je wel of niet vergoed krijgt. Het kan dus voorkomen dat we een ander merk geneesmiddelen moeten leveren. Niet iedereen is daar altijd blij mee en omdat wij het eerste aanspreekpunt zijn, leidt dit regelmatig tot discussies.
Wat is je favoriete plek op Texel?
Het Hoge Berg gebied. Op een relatief klein stukje heb je een grote diversiteit. Doolhof, insectenreservaat, kerkhof, mooie paadjes, vogels, schapen, eendenkooi en uitzicht op zee.
Wat doe je naast je werk zoal?
Eigenlijk kun je wel stellen dat ik sportverslaafd ben. Elke dag doe ik wel wat. Ik vind ook heel veel leuk om te doen. De sporten die ik elke week doe zijn; zwemmen, hardlopen, bootcampen en pilates. In de zomer zit ik ook graag op de racefiets.
Elke donderdagochtend om 9.00 uur sport ik met een groep die uit 18 dames bestaat. In de zomer rijden we op de racefiets en 's winters kun je mountainbiken, hardlopen en tegenwoordig is wandelen ook een mogelijkheid. Daarna altijd koffie en in de winter is de locatie de picknicktafel aan het begin van het mountainbikepad. Thermoskannen mee en zitten. We nemen zelf ook stoeltjes mee omdat het meestal niet past. Feestjes vieren we ook met zijn allen. Vooral als je 50 of 60 wordt, vieren we dit zeer uitbundig. We gaan zelfs met elkaar op vakantie. En ja... dit gaat altijd goed.
Ik heb ook jaren jeugdatletiektraining gegeven. Dit was leuk om te doen. Het maakte me niet uit of je goed was, als je maar met plezier naar de training kwam. Verder sta ik voor veel sportevenementen als vrijwilliger.
Ben je geboren en getogen op Texel?
Ben op het Schilderend geboren en na de basisschool heb ik de middelbare school in Harlingen volbracht. Ik zat op een kostschool bij de nonnen. Verder kon ik alle opleidingen vanaf Texel doen.
Hoe beleef je de natuur op Texel?
Als we 's morgens hardlopen over het boerenfietspad en we horen de eerste grutto's, worden we helemaal gelukkig. Mijn beleving is niet zozeer het benoemen van planten en dieren, maar meer de mooie omgeving. Maar... als er ergens een sneeuwuil, vale gier of ijsvogel zit, ga ik wel kijken.
In welk café/ restaurant kom je graag?
Eigenlijk ben ik een beetje verwend want Tijs is de kok thuis en dat smaakt altijd prima. Als hij eens geen zin in koken heeft en we gaan uit eten, proberen we steeds een ander restaurant. Overal waar ik tot nog toe geweest ben, heb ik met veel smaak gegeten.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Over het algemeen vriendelijk, meegaand en met een groot saamhorigheidsgevoel.
Wat moet er blijven zoals het is?
Het ons-kent-ons gevoel, Texels dialect en het bandje op de TESO-boot met de tekst. "...en voor de Tesselaars welkom thuis."
Wat is er zonde aan Texel?
Dat de trimbaan in het bos er niet meer is, het Tessels kwartiertje en het verdwijnen van boerderijen in Waalenburg.
Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?
Je hebt alles relatief dicht bij elkaar en op fietsafstand.
Wat doe je over vijf jaar?
Ik hoop in goede gezondheid met pensioen te zijn.
Wie zou je graag in de volgende 'Eiland Van...' zien?
Naast reguliere medicijnen zijn er ook heilzame stoffen uit planten en kruiden om ziekten te behandelen. Daarom zou ik het leuk vinden om eens wat te lezen van Janny Plaatsman.