Meneer de President
Deze week was de vogeltelling, in het weekend kon je precies bijhouden wat er te zien was in je tuin en dat doorgeven aan de Nationale telling. De mus is terug van weggeweest, de gewone bruin/grijze huismus heeft het weer voor het zeggen in onze tuin. De koolmees op 2, en de merel op 3. Bij mij in de tuin zitten veel roodborsten, ze staan op nummer 10. Ik kan ervan genieten en heb een hekel aan de gaai die voortdurend met een rotgeluid zijn opwachting maakt. Ik kan hem wel weg kijken, maar de natuur gaat zijn eigen gang. Je kunt wel denken dat je demonstraties helpen en het zwaaien tegengas geeft, maar de gaai zoeft naar een hoge boom en lacht je lekker uit.
Deze week werd er bezwaar gemaakt tegen de maatregelen van Trump, zelfs in Nederland trok men voorbij de ramen, maar ik denk dat de president in zijn Tower zijn tekenfilm keek en zich er niets van aan trok, integendeel.
Het onderbuikgevoel van de gewone mus heeft de overwinning binnengehaald, en het kan wel zijn dat al heel gauw de koolmees, de merel en de roodborst spijt hebben dat ze niet meer zijn aangevlogen bij de stembus of zich hebben laten verleiden tot ander stemgedrag.
Toch is er niets nieuws onder de Amerikaanse zon. In 1924 won Coolidge de verkiezingen en een paar maanden later werd de National Origins Act aangenomen. Er mocht slechts een bepaalde hoeveelheid immigranten op een bepaalde plek wonen. De Prohibition werd een feit, het verbod op alcohol. De Ku Klux Klan, de rare witte vogels voorstander van dit alcoholverbod, en tegen afschaffing van de slavernij, vierde hoogtijdagen. Antisemitisch en homofoob keerden ze zich tegen de donkere bewoner en de nieuwe immigranten, voor hen vreemde vogels.
"Meneer de President" heeft niet, zoals ik bij geschiedenisleraar Wiedijk, zitten opletten. Hij heeft niets geleerd van de Amerikaanse historie. Jammer, Amerika het mooie land, de mooie natuur met een Mega Melting pot, de metafoor van vele bevolkingsgroepen, culturen die kleurrijk en harmonieus met elkaar zouden moeten kunnen samenleven. De roodborst, de koolmees, de vink en natuurlijk ook een gaai of vele mussen en vreemde vogels democratisch geteld en een ieder met recht van stem en geluid in zijn tuin, dorp of stad.
Heeft u opgelet? Heeft u wat meegekregen van de crisis, het oorlogsverleden? Wilt u onze tuin graag voor alle mooie vogels toegankelijk houden? Denk dan na en laat je niet leiden door overstemmend geluid van een voortdurend krassende eikelzoeker, het brengt slechts een debacle een teleurstelling en grote verdeeldheid.
Rijg slingers met olienoten, hang pindakaaspotten op, zie de vogels van verschillende pluimage met respect, geniet het kleurrijke in onze samenleving, en laat je stem horen in de lucht, ruimte zonder grenzen voor ons allemaal.
Jozien