Dorp in ban onbekende Gabber
Twee kruiwagens op het podium, blinddoeken om en rossen maar voor de kruiwagenrace. Zomaar een scene uit de komedie De Gok van Gabber die toneelvereniging Nieuw Leven zaterdagavond speelde in dorpshuis 't Skiltje in Oudeschild.
Het was een stuk waarbij je je als toeschouwer langere tijd afvroeg waar het heen zou gaan. De clou was in ieder geval niet na vijf minuten al duidelijk en dat maakte het leuk om te kijken. Het verhaal draaide rond een man die zichzelf Gabber noemde (gespeeld door Niels Hars). Hij werd wakker in een put in een dorp en herinnerde zich niets meer. Met dank aan wat stuurwerk van de mysterieuze Voddemarie (Tina Smit) ontstond al snel het beeld dat Gabber een bekende Nederlander moest zijn, waardoor diverse mensen in het dorp opeens vanalles van hem wilden.
Het was een komedie (geschreven door Aris Bremer die ook in de zaal zat) waarbij de remmen los mochten om de personages neer te zetten. Zoals bij Piet Smits die als brigadier Staal met verve een bromsnor eerste klas speelde. Borst vooruit, driftige passen, plichtsgetrouw en gedrild pratend. Soms heerlijk cliché, maar je moest wel lachen als je hem over het podium voorbij zag banjeren. Bij Martien de Vries en Tessel van Mil hetzelfde. De Vries speelde de dominante wethouder Alfred Dobbe die het liefst iedereen liet doen wat hij bepaalde. De Vries toonde consequent een houding die geen tegenspraak duldde en wierp daarbij onder meer zijn stem in de strijd. Van Mil speelde een kleindochter van wethouder Dobbe. Dat was een dwingeland en met die rol wist Van Mil wel raad. Mooi was het om te zien hoe zij op een gegeven moment lief en aardig moest zijn tegen Gabber en tegelijkertijd de bitch uithing tegen haar stiefzus Jasja Dobbe, gespeeld door Franka Ganzevles. Dat was schakelen, maar dat ging haar goed af.
Niet elke rol vereiste uitvergrotingen. Het personage Jasja moest in het begin juist schuchter en gedwee overkomen. Later ontwikkelde Jasja, een soort van Assepoester binnen de familie Dobbe, zich meer tot een dame met een eigen mening en een eigen karakter. Ganzevles liet die verandering op natuurlijke wijze plaatsvinden.
De rollen van Gabber en Daan Dobbe (debutant Erwin Koning) verdienden wel enige uitvergrotingen. Hars zou er niet verkeerd aan doen bij de komende voorstelling in het begin verbaasder dan afgelopen zaterdag te reageren. Verderop in het stuk moest Gabber de mensen, die vanalles van hem wilden, gaan bespelen en dat deed Hars met overtuiging. Koning zou er niet verkeerd aan doen zijn personage (kroegbaas en zoon van wethouder Dobbe) wat meer botheid mee te geven. De rol vraagt erom. Als debutant hield hij zich verder goed staande op het toneel. Emmy Zijerveld zat vertrouwd in haar rol als journaliste en Ria Boeijen zette op de juiste manier een schooljuf neer die ervan baalde dat de familie Dobbe achteloos aan haar voorbij. De mysterieuze Voddemarie moest overkomen als iemand die op de achtergrond echt de touwtjes in handen had en dat kwam uit de verf.
Puntje van kritiek is dat er nog wel eens naar souffleur Remco Zijerveld gekeken moesten worden, maar voor de rest was de uitvoering van de Gok van Gabber een stuk om gewoon lekker in alle ontspanning naar te kijken. Dat Nieuw Leven trouwe spelers heeft, kwam na afloop nog naar voren. Piet Smits werd gehuldigd omdat hij 25 jaar aan het toneel is verbonden. Ed Witte was 25 jaar decorbouwer en Tineke van Beek werd gehuldigd voor vijftig jaar lidmaatschap.
De regie was in handen van Ria Buisman die samen met Karin Somers ook de grime deed. Alfhons Boom zorgde passend voor accordeonmuziek en Robin van Sambeek en Henk Barhorst zorgden voor het technische gedeelte. De Gok van Gabber wordt komende zaterdagavond nog een keer opgevoerd in 't Skiltje.
Jeroen van Hattum