Protestantse dominee zoekt de verbinding
"Verbinden binnen de kerk, maar de geloofsgemeenschap ook sterker verbinden met dorp en omgeving." Woorden uit het hart van Wikke Marseille-Huizing, de nieuwe dominee van de Protestantse Gemeente Den Burg. De dienst voor haar bevestiging en intrede is zondag 15 januari in De Burght.
De Protestante Gemeente Den Burg is haar niet vreemd. Als pastoraal werker is ze al geruime tijd actief binnen de kerkgemeenschap. "Na de fusie tussen de gereformeerde en de hervormde gemeente ben ik er een beetje ingerold. Ik hielp dominee Peter den Braanker als pastoraal ondersteuner acht uur in de week. En toen dominee Den Braanker in 2014 vertrok, werd dat twintig uur." Binnen de kerk werd nagedacht over de toekomst van de kerk en een profiel gemaakt voor de nieuwe predikant. Eind 2015 werd de beroepingsprocedure gestart. Er werden meerdere kandidaten benaderd, onder wie Wikke Huizing. De keuze viel uiteindelijk op haar. Aan de ene kant logisch, zij kent de kerk en de kerkgemeenschap goed en omgekeerd is zij ook vertrouwd. Maar ook wel een bijzondere keus. Ze komt uit een doopsgezind nest en haar man, Hans, is doopsgezind predikant. Wikke: "Grootste verschil is de doop. Als doopsgezinde doe je op latere leeftijd belijdenis en word je gedoopt, als protestant word je als kind gedoopt en doe je later belijdenis. Tot de jaren zestig was dat verschil best belangrijk, maar nu zijn er prangender vragen binnen de kerk. Zoals hoe je als kerk om gaat met de geseculariseerde samenleving." Voor de kerkelijke gemeenschap was haar afkomst in ieder geval geen struikelblok en ook niet voor Wikke, over wie de hoogste protestante regionen in Utrecht een positief advies aan de Synode uitbrachten.
Ze studeerde theologie aan de Universiteit van Amsterdam en volgde daarna de kerkelijke opleiding aan het Doopsgezinde Seminarium. Met haar man Hans had ze in het Friese Veenwouden een duobaan als doopsgezind predikant en later werkte ze als geestelijk verzorger in het ziekenhuis in Dokkum. Toen Hans acht jaar geleden dominee werd bij de doopsgezinde gemeente in Den Burg, verhuisde ze naar Texel. "Het pastorale werk bij de protestante gemeente deed ik met heel veel plezier. Dat ze mij nu als dominee hebben gekozen, heeft mij aangenaam verrast. Doordat ik niet uit het gereformeerde of hervormde kerk kom, maar van buitenaf, kan ik een verbindende rol spelen. Binnen de kerk, maar ook met het dorp en de omgeving. Die ambitie heeft de gemeenschap nadrukkelijk uitgesproken. Alles wat mensen op Texel aangaat, gaat ook de kerk en de geloofsgemeenschap aan. We kunnen een bijdrage leveren aan de samenleving, zoals we dat bijvoorbeeld eind 2015 deden bij de vluchtelingen. Als dominee kan ik mensen tot steun zijn bij wat hen overkomt. Er zijn als ze zorg en begeleiding nodig hebben. In mijn preken probeer ik het leven te duiden. We zijn op zoek naar waar de geest van God in ons leven aanwezig is. Dat zijn we een beetje kwijtgeraakt. We krijgen zóveel prikkels, soms kunnen we niet meer onderscheiden wat er gebeurt. De kerk, die ook aan vergrijzing onderhevig is, moet zichzelf opnieuw zien uit te vinden. We zitten in een fase van overgang. Maar je kunt de geest van God echt aanwijzen. Zoals daar waar liefde gestalte krijgt en als datgene waar een goede gemeenschap op is gebouwd. Geloven is verbeelding, geen wetenschap. Maar juist de overtuiging dat er iemand is die jouw bestaan onvoorwaardelijk erkent en bevestigt, kan een grote steun zijn in je leven. Dat er een God is die zegt: "Goed dat je er bent". De dienst zondag begint om 14.30 uur.