Als in een flits….
Het zijn de eerste woorden van een mooi gedicht dat op de hoek Weverstraat/Parkstraat in een zilveren zuiltje aan ons geschreven is. De voorbijganger kan het korte gedicht als hij even de tijd neemt makkelijk tot zich nemen, en erover nadenken, want eigenlijk is het gedicht een vraag, met een groot vraagteken….
Een mooie open vraag die stemt tot nadenken. In het nieuwe jaar is dat misschien ook zinnig, de flitsen van vuurpijlen zijn gedaan. We hebben in een flits in zee gedoken om het nieuwe jaar te begroeten. En hebben vele foto's gemaakt op facebook om al onze vrienden toch maar dat allerbeste in dat nieuwe jaar toe te wensen. Maar wat is nu het allerbeste?
Waarmee zien we het licht? Ik moest lachen om de altijd gevatte column van Annie, vervelend dat haar man wakker lag van het licht, ze houdt van de duisternis en van de koesteringen en kussen in dat donker. De burrie was maar erg royaal geweest in haar ogen om in verband met de feestdagen de buitenverlichting te laten branden! Ik vond het heerlijk, geen gezoek van zusters die patiënten niet kunnen vinden, en stroffelen in het donker vanwege weinig licht, en super slecht zicht.
Zo zie je maar wat goed is voor de één, kan wel vervelend zijn voor de ander. Willem Anton vindt dat we doorgeslagen zijn in de natuur, en Marianne staat in een mooie flits als meest markante horecaondernemer van Nederland op ons netvlies. De mensen allemaal onder de schapenwol, of eten we gezond en wel met de kokkels onze buiken vol? Of doen we allebei?
Giel Witte zet zich in voor onze mooie weidevogels en beschermt de Dwergstern, hij verovert de titel en gaat in Thijsses sporen met de Vogelaar van het jaar. Aan de andere kant vliegen de roofvogels af en aan, op zoek naar een lekkere prooi. Laten we dat gaan?
In 't Drijverhuus klonk de bel voor de laatste ronde, geen vernissage maar een finissage. Einde en een nieuw begin?....
Het NK tijdrijden stopt, jammer was altijd prachtig, Nederlandse toppers te zien flitsen langs de dijk. Na de triatlonstop nu ook geen gestroomlijnde mannen maar weg- en dijkwerkzaamheden om te werken aan onze veiligheid, ook belangrijk.
Waar maken we onze keuze? Op welke argumenten? Door wie of wat laten we ons leiden, en niet onbelangrijk, waar verdienen we ons brood mee?
Waar is de gulden middenweg voor ons allemaal? Misschien moeten we ons dat afvragen als we naar elkaar luisteren. Als we onze oren open zetten, en ruimte en respect hebben voor elkaars argumenten. Als we ons blijven vragen stellen, net als Donald….
Als in een flits, een spiegelbeeld beklijft, en in een lans van licht Zijn richting vindt, vraag ik mij af…. Op wiens gezag ik licht of leven houden mag. Door wiens macht of wet of God of geen van bei hou ik licht en leven aan mijn zij…..?
Jozien