Dampalen van logger "Op Hoop van Zegen"
"Op Hoop van Zegen". Het is de naam van het beroemde toneelstuk van Herman Heijermans, geschreven en opgevoerd in 1900 en later meerdere malen verfilmd.
Hoofdpersoon is de vissersweduwe Kniertje, die zowel haar man als twee zoons al aan de zee verloren heeft. Voor haar is er geen andere wereld denkbaar dan het vissersbestaan. Zij dwingt toch haar beide nog levende jongens aan te monsteren voor de visvangst op de "drijvende doodkist", want dat is de wrakkige "Op Hoop van Zegen" feitelijk. Dat het dan in een storm vergaat, valt ook niet geheel te wijten aan Bos, de reder.
De film draaide meerdere malen op Texel. In 1932 schreef Huib de Rijmelaar, destijds huisdichter van deze krant: Het was een echte vreugde-avond; die Op Hoop van Zegen gaf; Al de nummers, die verschenen; waren wat je noemt ook af, etc. In 1957 voerde toneelgroep Het Masker "Op Hoop van Zegen" op.
Dat de naam "Op Hoop van Zegen" op Texel voortleeft, is te danken aan Cees Drijver, die afgelopen kerst overleed. Het staat op de dampalen van de stolpboerderij die hij in de jaren zestig kocht (die toen nog Johannahoeve, naar Johanna Molenaar heette) en restaureerde. De dampalen komen van de logger "Op Hoop van Zegen" die zijn vader Jacob Drijver in 1934 naar Texel liet slepen. De Texelse Courant van 2 januari 1935 schreef er dit stukje over:
