Merel van der Wal, student aan de universitaire PABO van Amsterdam (21 jaar):
"Dat ik wilde gaan studeren wist ik altijd zeker. Heen en weer reizen van hier naar Amsterdam is gewoon geen optie en studeren op Texel ook niet. Ik ben dus drie jaar geleden naar Amsterdam en vervolgens naar Utrecht verhuisd. Dit vond ik best lastig, ik moest wennen aan de stad en aan de drukte. Het stadsleven gaat veel sneller en ik ben gewend om iedereen te kennen. Het duurde echt wel even voordat ik mijn plekje in de stad gevonden had. Ik kom dan ook nog graag terug naar het eiland. Want, als ik op de boot zit glijdt alle drukte meteen van mij af. Als ik op het eiland ben, ben ik altijd heel ontspannen. Het blijft ook altijd een beetje thuis. Ook nu ik mijn plek in Utrecht en Amsterdam echt gevonden heb. Toch zie ik mijzelf na mijn studie niet terug gaan naar het eiland. Ik wil meer ontdekken en zien, dat kan op Texel gewoon niet. Maar, als ik echt oud ben, wil ik terug naar eiland om hier het rustige leven te leiden. Zover is het alleen nog lang niet.
Probleem speelt niet alleen op Texel
Niet alleen op Texel, in heel Nederland zijn de vertrekkende jongeren een groot probleem. Afgelopen dinsdag kwam het CBS met nieuwe cijfers. De inwonersaantallen in steden groeien enorm, terwijl dit op het platteland absoluut niet het geval is. De groei in de steden komt door natuurlijke groei, migratie vanuit het buitenland en verhuizingen van het platteland naar de stad.
Jongeren blijven steeds minder in dorpen hangen, net als op Texel dus. Ze gaan studeren of werken in steden of in het buitenland. In kleine gemeenten van minder dan honderdduizend inwoners wordt de vergrijzing een steeds groter probleem. Volgens het CBS stijgt het aantal 65-plussers van begin deze eeuw 14 procent naar 27 procent in 2030.