Achter de schermen

Radio 2

Een briefje van collega Gerard op mijn bureau: of ik Radio 2 wil terugbellen. Ze willen maandagavond live in de uitzending aandacht besteden aan Ouwe Sunderklaas. Een paar minuten later zit ik met een medewerkster van Radio 2 in een voorgesprek. De vraag is of ik 's avonds de straat op kan om verslag te doen. Wil ik best doen in De Cocksdorp, maar het speulen gebeurt daar toch echt in de huiskamers, probeer ik de andere kant van de lijn uit te leggen. Dat past kennelijk niet in het beeld dat de radiocollega's in Hilversum zich vermoedelijk al van Ouwe Sunderklaas hebben gevormd, dus ik hoor twijfel. De medewerkster in kwestie meldt voorzichtig "dat ik nog wordt teruggebeld..." Dat feestje waait wel over, is op dat moment mijn gedachte.

Verkeerd ingeschat. Aan het eind van de middag gaat de boel los. Ik kom toch in de uitzending, alleen vroeger op de avond dan gepland. Prima, houd ik rekening mee. Vervolgens nog een serie telefoontjes of ik een bepaalde app kan installeren, zodat het makkelijker bellen is. Wil ik ook graag doen, al vraag ik me wel af wat er dan mis is met de toch helder klinkende 'hotline' die inmiddels tussen Hilversum en De Cocksdorp is ontstaan. De app is uiteraard nergens te vinden en in de woonkamer worden de eerste grappen over de vele telefoontjes en de "belangrijkheid" van mijnheer Van Hattum gemaakt.

Uiteindelijk toch alles geregeld en ik zal om kwart over acht in de uitzending komen. Een groep die iets over achten binnen loopt, is bereid om tien minuten later terug te komen, dan ben ik tijdens de uitzending verzekerd van speulers. Vervolgens weer telefoon en opnieuw netnummer 035 van Hilversum in beeld. Het is zover: de muziek die op dat moment op de radio draait, duurt nog twee minuten en daarna zal ik in de uitzending komen, vertelt de dienstdoend redacteur. Het procedé is bekend, de groep die bereid was terug te komen staat klaar in de huiskamer van de familie Van den Bent, dus alles is klaar voor de uitzending...

Blijken ze bij Radio 2 ook Mike Brouwer te hebben geregeld om vanuit Oosterend verslag te doen van Ouwe Sunderklaas en ze schakelen eerst naar Mike. Hartstikke leuk natuurlijk en een goede keuze, maar daar sta je dan opeens in de woonkamer. De betreffende groep staat maar te wachten tot ze kunnen en intussen draaft ook een volgende groep al naar binnen om te speulen. Was toch leuk geweest als iemand in Hilversum tijdens alle voorgesprekken even had verteld dat we met zijn tweeën zouden zijn... Maar goed, uiteindelijk alles goed gekomen en verslag gedaan. Vervolgens hoor je, voordat de hoorn op de haak gaat, de presentator verkondigen dat hij "nog niet helemaal een beeld heeft gekregen van Ouwe Sunderklaas..."

In stilte kan ik een kleine "mooi zo" niet onderdrukken. Sommige tradities van de eilanden verdienen het eigenlijk ook gewoon om naar buiten toe iets ongrijpbaars te behouden...

Jeroen van Hattum