Korting
Ik hou niet zo van boodschappen doen. Het is meer een noodzakelijk kwaad. Het duurt lang, je moet veel meeslepen en het kost natuurlijk ook nog eens geld. Zo was ik laatst boodschappen doen toen het al wat later op de middag was en ik eigenlijk met mijn planning al in de war was. Met een overvol mandje, omdat ik vaak teveel meeneem om mee te kunnen nemen op de fiets, ging ik in de rij staan. Niet zo druk, dus so far so good. Blijk ik achter de verkeerde persoon te staan in de rij. Nadat alles was aangeslagen, werd er betaald met een soort kortingsbonnen. Deed me denken aan de Amerikaanse sport, waar het dus een sport is om zo veel mogelijk voor zo weinig te kopen. De kortingsbonnen waren niet dekkend genoeg om het hele bedrag te bekostigen en zodoende moest er dus bijbetaald worden.
Dat leverde een discussie op en het arme meisje achter de kassa wenste denk ik ook dat ze vrij was. De discussie leverde weinig op, dus de klant voor mij droop af om vervolgens haar beklag te gaan doen bij de servicebalie. En zo gaat het best vaak in ons landje. Wij zijn denk ik nummer 1 in hoe te kijken hoe het zo goedkoop mogelijk kan. En ja, ik zal daar zelf ook op zijn tijd aan meedoen, vooral sinds ik student ben. Maar door zelf in een winkel gewerkt te hebben, weet ik ook de andere kant van de medaille. Qua prijzen kun je het nooit goed doen lijkt het soms wel. Het is lastig om mensen tevreden te houden. Soms denk ik ook wel dat het om de discussie an sich gaat. Het gelijk willen halen is ook wel een kenmerk dat een hoop Nederlanders hebben en waar ik mezelf ook wel onder schaar. Ik snap ook heus wel dat je iets koopt en daar een eerlijke prijs voor wilt betalen. Maar als ik weer eens achter iemand sta die die discussie aangaat waardoor ik nog eens 10 minuten later thuis ben… ja, dan heb je het wel weer even gehad met korting.
Emily Westdorp