Nico Stoter:
Nico Stoter: "Drie honden, een toom kippen, twee varkens, vier koeien, twee paarden en niet te vergeten onze kat." Foto: Jeroen van Hattum

Niet alleen praten maar ook doen

Wat is je favoriete plek op Texel?

Dat is gewoon aan de achterkant van onze tuin. Daar kijk ik over het land richting de Tureluur. De zon blijft daar lang staan, geen mensen te zien in de nabije omgeving. Je bent daar alleen. Noem het meditatie, daar zitten met een stokbroodje en een biertje en dan wat voor je uit staren met "niets" in je hoofd.

Wat voor werk doe je op Texel?
Ik heb ruim 24 jaar gymnastiek- en turnles gegeven. Daarna besloot ik een carrièreswitch te maken. Naast het turnen had ik liefde voor cijfers en computers, dus ik begon aan een omscholing richting de financiële administratie. Drie jaar bij de Witte Engel, een jaar bij Rab en nu alweer zes jaar bij Bakker Timmer de boekhouding draaiende houden en een bijdrage leveren aan de logistieke vraagstukken die een bakkerij op Texel krijgt voorgeschoteld. Bea Timmer en Niels Kossen leiden hun bedrijf op een bijzondere manier. Ze zijn in staat het bedrijf "los" te laten en geven daarmee veel zelfstandigheid en vertrouwen aan hun personeel. Ik werk daar met veel plezier.

Wat doe je naast je werk zoal?
We stikken van de beesten. Naast onze drie honden bestaat de veestapel op ons "landgoed" uit een toom kippen (onlangs nog een nest met acht kuikens), twee varkens (voor de slacht), vier koeien, twee paarden en niet te vergeten onze kat. Dit alles verzorgen en uitlaten neemt de nodige tijd.

Je mag ook best tevreden zijn met wat je hebt

GV Texel heeft een moeilijke tijd achter de rug. Sinds augustus draai ik daar de turnselectie, een jongensgroep en een "oud turnsters" groep. Dit geeft ook weer verplichtingen. We draaien momenteel weer geweldig. Verder ben ik zijdelings betrokken bij de nieuwe sporthal. Als het meezit wordt er voor het turnen een "landingskuil" gerealiseerd. Dat zou voor het niveau van het turnen een flinke stap voorwaarts kunnen betekenen.

Daarnaast ben ik lid van een select groepje juryleden van het herenturnen, die nationale wedstrijden en soms ook internationale wedstrijden mogen jureren. Dan ben je zomaar twee of drie dagen van huis. De tuin met onder meer een flinke kas, een aantal fruitbomen en een groentetuin beleven afhankelijk van onze tijd goede en minder goede tijden.

Ben je geboren en getogen op Texel?

Nee, ik kom uit Zwammerdam. Gelukkig woonden we in de periferie van het dorp, zodat door een slootje over te steken ik al gauw bij de dichtstbijzijnde boer te vinden was. Het was een mooie tijd. School, gymnastiek en boeren vormden het hoofdbestanddeel van mijn weg te geven tijd. Helaas kwamen met het ouder worden ook enkele werkverplichtingen om de hoek kijken. Mijn vader was betonfabrikant. Zwaar werk, maar vooral de betonlucht en de lucht van ontkistingsolie stonden mij niet aan.


Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Dat is wat generaliserend gesteld. Er zijn altijd prettige en minder prettige personen. Maar in het algemeen durf ik wel te stellen dat de aard gemoedelijk is en dat de meeste Texelaars graag ergens mee willen helpen. Bovendien stikt het hier van de bijzondere mensen, dus altijd mooie verhalen.


Hoe beleef je de natuur op Texel?

De natuur is "WAUW". We wonen tegen de rand van het bos en iedere ochtend ben ik met de honden op pad. De afwisseling van bos, duinen en zee is heerlijk om te ervaren. We zijn ook een tijd heel actief aan het kanoën geweest. De zee op en dan rond het eiland varen. Het weer, eb en vloed beïnvloeden de kijk op de natuur. Te gek als je tussen de zeehonden vaart of vecht met de elementen.

Wat moet er vooral blijven zoals het is.

Laat aub de ruimte de ruimte. Meestal wordt er weer wat gebouwd door slimme jongens, maar er gaat zelden of nooit iets weg. Bij ons op de buurt zijn er ook enkele "witte containers" gebouwd. Dat soort gebouwen noemt men ook wel de "witte pest". Glazen blokken die volop licht verspreiden op tijdstippen dat het gewoon donker hoort te zijn.

Wat zou er op Texel anders mogen?

Er wordt op Texel, maar ook aan de overkant flink wat gepraat en vergaderd. Allemaal beleidsmensen uit diverse bestuurslagen. Het zou mooi zijn als al die mensen hun tijd zouden besteden met het uit de mouwen steken van de handen. Niet praten, maar doen! Probeer bestuurslagen te reduceren zodat er meer geld richting de echte werkers kan gaan.


Goede herinnering aan Texel?

Eens was ik met mijn vrouw Yvonne vanuit Makkum via Kornwerderzand met de kano vertrokken voor de laatste etappe van onze vakantie richting Oudeschild. De wind was stevig en onderweg werd het best spannend. Er was geen tijd om te rusten en ook was het niet mogelijk om tijdens de tocht even uit te stappen om af te tappen. Dat werd dus een plasje in de wetsuite. Vlak voordat het tij zou keren, bereikten we de haven alwaar we ons uit de kano lieten vallen om alles weer wat op te frissen. Heerlijk om zo aan te komen op Texel.


Wat is er zonde aan Texel?

Voornamelijk dat het eiland te klein is, maar dat is eigenlijk van toepassing op onze hele wereld. Je kan ook zeggen dat er teveel mensen zijn. Een economie moet blijkbaar groeien, maar je mag ook best tevreden zijn met wat je hebt. Natuur is mooi, maar zet niet overal hekken, bordjes en (prikkel)draad. Op een enkeling na, gaan de mensen respectvol met de natuur om.


Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?

Wat dacht je van de ligging midden in de Waddenzee. Dat schept afstand en bescherming. Dan de gevarieerde natuur, wad, duin, strand, bos, een rijk cultureel leven. Texel heeft werkelijk alles. Onbegrijpbaar dat de jeugd dat niet ziet. Het merendeel wil naar de stad, maar een gedeelte komt later weer tot inkeer.


Wat doe je over vijf jaar op Texel?

Ik denk dat alles over vijf jaar nog hetzelfde is. Ik hoop wel dat ik het dan wat rustiger heb dan nu, maar ik zeg altijd daarachter aan: "Hoop is een uitgestelde teleurstelling".

Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van.' willen zien?

Piet Kooiman. Hij is altijd een fervent speuler tijdens Ouwe Sunderklaas.