De Texelse aanpak: zelf regelen
''Als wij het op Texel met elkaar eens zijn over de invulling van het gebied, dan kunnen we het hier beter zelf regelen, dan dat de overheid het voor ons bepaalt." Kerngedachten achter de "Texelse aanpak", het periodieke overleg tussen gebiedsbeheerders.
Aan tafel zitten landbouworganisatie LTO, Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, Nationaal Park Duinen van Texel, De Lieuw, het hoogheemraadschap en de gemeente. Het initiatief voor ''de Texelse oplossing" komt van LTO Voorzitter Arnold Langeveld. "Als grond- en terreinbeheerders moeten we met elkaar in gesprek. Je hoeft het niet allemaal met elkaar eens te zijn, maar je moet wel afspraken met elkaar maken, zodat je knelpunten kunt oplossen. Han Lindeboom, voorzitter van het NP, ging onlangs in gesprek met Natuurmonumenten over uitbreiding met gebieden. Tot zijn verbazing ging LTO Noord daar dwars voor liggen. Lindeboom: "Goed dus om de dialoog aan te gaan. Dat gesprek met de landbouw verliep uiterst constructief", blikt hij terug in Nieuwe Oogst. "Het zorgde voor duidelijkheid en meer begrip voor elkaars standpunten. De landbouw op het eiland is met name bang voor schaduwwerking die natuur kan hebben. Hoewel een Nationaal Park dat niet veroorzaakt, kan ik me die houding goed voorstellen en wil me er dan ook hard voor maken, dat zowel de natuur als ook de landbouw hun eigen plek krijgen om zich verder te ontplooien. Een grens moet dan echt de grens zijn. Ieder is voor een optimale inrichting van zijn areaal verantwoordelijk voor zijn eigen grondgebied. Als we daar onderling overeenstemming over bereiken, dan zou de overheid daar eigenlijk niet nog weer aanvullende voorwaarden bovenop moeten leggen." Met name het beleid van Natura2000 heeft voor de landbouw negatieve effecten. Waalenburg zorgt voor veel schaduwwerking. Het betreft Europese wetgeving, waaraan de afzonderlijke provincies wel eens een verschillende uitleg geven. Soms gelden er helemaal geen aanvullende regels en soms liggen er hemelsbreed tot op twee kilometer zelfs nog restricties. Nu leeft de angst bij boeren dat ook voor nieuwe natuur, zoals bij Dorpzicht, in de omtrek ook allerlei beperkingen gaan gelden. Langeveld: "En wat voor invloed op de achterliggende landbouwgrond hebben de 'grijze duinen' die ontstaan bij de aanleg van de zandige dijk van de PH-polder? Kijk, als landbouw hebben wij geen probleem met natuur, maar wel met de schaduwwerking naar buiten. Als ik ergens een huis koop, bepaal ik toch ook niet of de buren rozen in hun tuin mogen planten? Natuurorganisaties mogen dat wel. Waarom geen schaduwwerking naar binnen, op het eigen terrein? De grens is voor ons echt de grens. Als dat het uitgangspunt is, dan kunnen natuur en boer plezierig naast elkaar samenleven. Nu worden we door de overheid tegen elkaar opgezet."
Lokaal zaken zelf regelen is een mooie gedachte, maar de hogere overheid moet er wel akkoord mee gaan. Wat vinden ze er in Haarlem van? Langeveld heeft er over gesproken met gedeputeerde Jaap Bond en kreeg onder meer te horen dat voor het maken van goede afspraken, kennis van feiten van groot belang is. Vertegenwoordigers van de gemeente en landbouw verdiepen zich momenteel in de (on)mogelijkheden die gelden voor het lokaal regelen van zaken. Intussen wordt het Texelse initiatief landelijke met belangstelling gevolgd.