Paardenpoep: ergernis die oplossing vergt?
Paardenpoep op het fietspad. Een ergernis van menig fietser, wandelaar en mensen in een rolstoel. Op Schiermonnikoog heeft het gemeentebestuur de poepopvangzak en/of het opruimen van mest verplicht gesteld. In hoeverre speelt het probleem op Texel?
"Als rolstoelgebruiker word ik vaak geconfronteerd met dit probleem", vertelt een mevrouw. "De banden van mijn rolstoel zitten dan vol met paardenpoep. Ik ben alleenstaand en kan zelf de banden niet schoonmaken. Met diezelfde rolstoel moet ik ook in de kamer zitten. Erg fris? Nee dus." Ze is niet de enige die met het probleem kampt. Dirk Westerlaken van Stichting Integratie Gehandicapten Texel (Sigt). ''Het kan inderdaad heel vervelend zijn, met name op de smalle fietspaden in het bos. Ruiters rijden daar nog wel eens overheen. In sommige steden is een poepopvangzak verplicht."
Een algemeen voor heel Nederland geldende wettelijke regeling betreffende het opruimen van paardenmest op de openbare weg bestaat niet. Gemeenten die dit verplicht willen stellen, mogen dit wel doen via de APV (Algemene Plaatselijke Verordening). Dat is nu actueel op Schiermonnikoog. Op het autoluwe eiland zijn paard en wagen voor sommigen een alternatief. Maar die laten wel eens wat vallen. Omdat de "opruimplicht" onvoldoende wordt nageleefd heeft het gemeentebestuur de APV aangepast. Voor ruiters is het vanaf 14 november verplicht om de paardenpoep direct nadat het is gedeponeerd te verwijderen. Dit geldt overal in de bebouwde kom, maar ook buiten de bebouwde kom op het gedeelte van de weg dat bestemd of mede bestemd is voor voetgangers of fietsers of op een kinderspeelplaats. Bij een aanspanning (een paard of pony gespannen voor een kar of koets) op de weg is het vanaf 14 november verplicht het dier een poepopvangzak te laten dragen.
Afweging
Op Texel staat er niets over in de APV, ook in het voorstel voor de nieuwe APV is er niets over opgenomen. De gemeente krijgt "heel af en toe vragen of klachten over paardenpoep". Wel is een reactie van een inwoner binnengekomen over de regel op Schier, met de vraag om dit ook in de Texelse APV op te nemen. Deze reactie wordt meegenomen als zienswijze bij het voorstel voor wijziging van de APV. Dan kan de raad er een afweging over maken.
Op Texel is voor zover bekend Hans Boom de enige menner die zijn paard heeft uitgerust met een poepopvangzak en dat werkt prima. Een andere menner vertelt hoe ze, als haar paard een behoefte doet, het dier naar de berm stuurt en dat daarbij slechts een klein deel van de poep, aan de buitenzijde, van het fietspad komt. Maar andere gaan gewoon rechtuit. Als ze stoppen vormt zich één grote hoop, rijden ze door, dan verspreidt het zich. Om het al dan niet te laten liggen. Voor rijders onder zadel is het probleem mogelijk het grootst. Er is voor zo'n zak heel wat extra tuig nodig en het dier zou volgens een kenner schrikken van zo'n poepopvangzak en op hol kunnen slaan. Anderzijds zijn er aan de overkant wedstrijden voor ruiters, waarbij zo'n zak verplicht is. Geopperd wordt ook dat een ruiter zou kunnen afstappen en met de laars de drol in de berm werken. Simpelere oplossing zou ook zijn dat de berijders hun paard in de berm sturen. De jeugd zou hierin wellicht coaching kunnen of moeten krijgen, menen anderen. Het weren van paarden uit dorpskernen is een vergaande oplossing.