Waar gebeurd en fictie
Roep Texelaars op verhalen in te sturen en je krijg een bonte verzameling terugblikken, anekdotes en andere vertelsels. Zondagmiddag lazen de genomineerden hun bijdragen voor tijdens de Verhalenwedstrijd van het Texelfondspodium. Waar gebeurd en fictie.
Acht verhalen, slechts het "topje" van de ijsberg van een berg van 35 inzendingen die juryleden Joop Rommets en Lidewy Hendriks ter beoordeling kregen voorgelegd. "Met een enorme verscheidenheid, van puntige anekdotes tot wijdloperige persoonlijke herinneringen en van verhalen met historische betekenis tot inzendingen die misschien echt gebeurd zijn, maar net zo goed op fantasie kunnen berusten", verwoordde Rommets. Zoals "Met kerst on de diek" van Simon Dros, over de droom van een Ouweskiller. "De diek sow deurbreke op de twiede Kerstdag bee de Witte Punt", las Dros voor in het Tessels. Het hele dorp in rep en roer, mannen werden opgetrommeld om wacht te lopen. Maar al wat er gebeurde, geen dijkdoorbraak. ''Piet fon de Kale", had weer gedroomd: "Dot de diek hillegaar niet deurbreekt!" Het was goed voor één van de drie cheques van €100,- voor een goed doel. In "Belhamelse Haan" verhaalde Henk Snijders over de strijd tussen de mens en een lastige haan, zelfs toen die lastige haan was gebraden. Erna Drijver vertelde in "De holle reg" op sprekende wijze over de zoveelste bevalling van haar oma. Alsof de luisteraar zelf aan het kraambed zat. Marianne Witte citeerde uit "Het breiboekje van tante Agnes", met onder meer de hilarische anekdote dat ze de breinaald dermate goed hanteerde, dat ze zelfs de muizen achter het behang aan haar naald reeg. Ontroerend was "Fossiel" van Krista Mirjam Dijkerman, die prachtig en kwetsbaar schreef over dementie. Jolanda van Tunen vertelde het verhaal "Altoos druk", geschreven door vader Jan, over de hilarische belevenissen van een muzikant van de Hoornder muziekvereniging DEK. Gerard Kuip kennen we als ambassadeur van het Tessels dialect. In zijn verhaal: "Ouweskillers, wot moet je 'r mee?" haalde hij herinneringen op aan de overtochten die hij als scholier maakte met de Dageraad, nog vanuit Oudeschild. Het ging er aan boord allesbehalve gedisciplineerd aan toe: "D'r wier ok héél wot ofstoeid, ròòlebòòlend over de floêr en banke, wot welderes uutliep in echte gevechte." De jury beschreef hoe Kuip de Texelse ''bootscholieren" weer tot leven liet komen en beloonde ook dit verhaal met een cheque van €100,-. De derde cheque voor het goede doel was voor Nel Rommets. In "Georgisch Ensemble" neemt ze de luisteraar via een krantenknipsel mee naar 1988, en daarna naar de Tweede Wereldoorlog, toen ze als meisje de oorlogsverschrikkingen in Den Helder beleefde en zich daar een beeld vormde van Texel. De zaal was muisstil. Georganiseerd door Liesbeth Rijk, gepresenteerd door Gerrit Verhoeven, muziek van "Just for Fun".