Warm onthaal toen we hier kwamen
Wat is je favoriete plek op Texel?
De weggetjes in het Hogeberggebied zijn wel favoriet, zeker als de hond mee is. Een boswandeling in de Dennen met een stukje duinen gaat er ook wel in. De mooiste plek op Texel is het gebied waar het 'huisje van Jochem staat', prachtige waterpartijen. Ik ben daar eens geweest met een Wampexopdracht. Het is helaas niet toegankelijk voor publiek.
Wat voor werk doe je op Texel?
Sinds juli 2000 werk ik als beheerder bij het Maartenhuis. Erg afwisselend werk met ruimte voor eigen creativiteit en tijdsplanning. Veel van de werkzaamheden zijn technisch van aard, het repareren van kleine storingen, maar ook het begeleiden van de grote nieuwbouw. Een prachtig modern ingericht huis met goede zorgmogelijkheden. Verder houd ik me bezig met preventietaken, zoals ARBO, legionella-administratie, brandbeveiliging en coördinatie BHV. Het aansturen van mensen van buitenaf, bijvoorbeeld installatiebedrijven. Mijn opleiding MTS komt hierbij nog vaak van pas.
Wat doe je naast je werk zoal?
In de zomer ben ik buiten werktijd veel te vinden in mijn groentetuin. Genieten van de opgroeiende gewassen en er lekker van smullen natuurlijk. Foto's maken van de meest uiteenlopende onderwerpen, maar ik vind het wel een uitdaging om personen er natuurgetrouw op te krijgen. Laatst nog de Jumbo-plaatjesactie, waar alle leden van GVT op de foto mochten. Sinds kort ben ik lid van een biljartclub. Erg ontspannend, maar de versnelling moet wel een paar tandjes naar beneden. Lid van de werkgroep 'Texelfondspodium' en onlangs hebben we de verhalenwedstrijd gehad voor een uitverkochte zaal. Na 25 jaar bij de radio te zijn geweest, heb ik het stokje overgedragen aan buurjongen Aron. Ambitieus, leergierig en goed in het leggen van contacten. Goed bezig jongen!
Ben je geboren en getogen op Texel?
Nee, maar ik voel me er wel thuis. Ik ben geboren in het Brabantse Uden. Na de afronding van mijn CIOS-opleiding in 1978 zijn Betsie en ik getrouwd om meteen daarna te vertrekken naar Texel. Ik kon gaan werken als gymnastiekleraar bij GVT en Betsie was ook al vrij snel aan de slag. Dat heb ik slechts drie jaar gedaan, maar ben wel altijd in allerlei hoedanigheden verbonden geweest met deze club. Van 1981 tot 2000 hebben we als bedrijfsleidersechtpaar gewerkt bij de RST op kampeerterrein Kogerstrand. In de zomer een en al hectiek en 's winters woonden we er alléén, midden in de duinen. Nu al weer 16 jaar op het Maartenhuis.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
De mensen die ik tegenkom zijn gastvrij en ongecompliceerd in de omgang. Dat probeer ik zelf ook te zijn, dus dat voelt goed. Soms komen er mensen die even komen vertellen hoe het allemaal moet. Dat werkt niet bij Texelaars.
Hoe beleef je de natuur op Texel?
Fonds opgericht waarmee Dana twee studies heeft gevolgd
Afwisselend, mooi en redelijk ongerept. Er is voldoende ruimte om van de verschillende facetten te genieten. Door de invloed van wind en zout is de begroeiing niet altijd uitbundig, maar daardoor niet minder boeiend.
In welk café/restaurant kom je graag?
Ik kom eigenlijk niet in een café. Restaurants daarentegen wel. Met een vast eetgroepje of gezellig met z'n tweeën. We kiezen dan meestal iets waar we nog niet zijn geweest. De kwaliteit is wel eens wisselend, maar slechte restaurants hebben we nog niet gehad. Als Brabander is een bourgondische maaltijd natuurlijk niet te versmaden.
Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?
Een eiland, in letterlijke zin natuurlijk, maar ook figuurlijk. Een bepaalde mate van onafhankelijkheid, een beetje rebels, maar vooral 'eigen'. Een goede gezondheidszorg, onderwijsinstellingen, ruime sortering aan detailhandel en een gezond leefklimaat.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Niet te veel onze eigen wil aan anderen opleggen. De verkeersregels lijken me niet al te ingewikkeld, maar het ongelimiteerd voorrang staan geven, is erg verwarrend en gevaarlijk. Dan maar niet "Höflich". Oh ja, en graag richting aan geven "wenn Sie den Kreisverkehr verlassen". Voor de rest… mooi houwen zo.
Goede herinnering aan Texel?
Het warme onthaal toen wij in 1978 hier kwamen wonen. Zonder te vragen werd je verder geholpen door prettig volk om je heen. De komst van de eerste asielzoekers in De Koog. De kinderen komen spelen op de camping, de ouders vermaken zich in de kantine. Heeft tevens geleid tot de oprichting van Stichting Studiefonds Dana in 1999. Hiervan heeft Dana, die we leerden kennen toen ze op de camping kwam spelen, twee universitaire studies kunnen afronden in Londen. De stichting doneert nog jaarlijks een studiebijdrage in de vorm van boeken, aan studenten van een Gymnasium in Bulgarije. Ook mijn familie heeft het eiland ontdekt. Gezellig bij ome Gerrit en tante Betsie om de koffie en voor de rest lekker je eigen gang gaan.
Wat is er zonde aan Texel?
De toenemende mate van drugsgebruik en handel daarin. Je ziet kinderen van ouders die van jou gymles hebben gehad op verkeerde plekken met verkeerde leeftijdsgenoten. En het verdwijnen van Ceres, dus ook mijn favoriete strandje.
Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?
Het 'eilandgevoel', wat dat ook zijn moge. De rust en het gevoel van thuiskomen. Niet jagen, maar onthaasten. Maar vooral jezelf kunnen zijn.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Ik hoop genieten van mijn pensioen. Ik ben onlangs 65 jaar geworden en ga over negen maanden met pensioen. Het zal wel even wennen zijn, niet meer dagelijks op de fiets naar het Maartenhuis. Geen vrolijke bewoners en fijne collega's te zien. We hebben dit najaar onze caravan ingeruild voor een camper. Die zal regelmatig uit de stalling komen.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van.' willen zien?
Nico Stoter. Een man met passie voor de gymnastiek. Gymnastiekman in hart en nieren. Daarnaast heeft hij een drukke baan en is hij hobbyboer.