Tien over Tessel
Rituelen
Bijna dagelijks heb ik mijn rituelen. s' Morgens bij het opstaan is er een bepaalde volgorde waarin ik mijn vaste handelingen doe. De handelingen op mijn werk gaan eveneens conform een bepaalde volgorde. Wanneer ik de deur uit ga, check ik het huis volgens een bepaalde route, zeker wanneer we een paar dagen weg zijn. Zo'n dagelijks ritme vind ik prettig; het geeft rust. En het is ondertussen zodanig automatisch geworden dat ik er ook niet meer over hoef na te denken. Het heeft ook mindere kanten; zodra er iets verandert in het dagelijkse ritme, kan ik van slag raken. Een ander nadeel is, dat als ik gestoord wordt tijdens mijn afsluitritueel, ik het weer overnieuw moet doen. En wanneer ik dan drie keer wordt afgeleid, sluit ik dus ook drie keer af. De combinatie 'snel' en 'goed' werkt gewoon niet zo goed bij mij. Als we dan een paar dagen weggaan, ga ik in de auto onderweg naar de boot in mijn hoofd het hele huis na om dan vervolgens te constateren dat ik echt niets vergeten ben en met een gerust hart op pad kan. Ook op ons eiland hebben we onze rituelen; alleen dan onder de noemer 'traditie'. En dan bedoel ik eigenlijk datgene wat elk jaar weer terugkomt. Een aantal tradities komt ook aan de overkant voor zoals Sint Maarten en de intocht van Sinterklaas. Maar andere tradities zijn echt Texels zoals de Meierblissen, Sommeltjespop, Texel Culinair en Ouwe Sund, waarvan de Meierblissen en Ouwe Sund zelfs zijn toegevoegd aan de Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed. Dagelijks ritme, systematiek, automatisme, ritueel, geef het een naam. De één heeft er veel, een ander weinig. Voor de één werkt het, voor een ander niet. Zolang we maar op onze manier onze draai in het leven vinden. Met of zonder rituelen...
Tineke Stiehl – Timmer