Onduidelijkheid over fosfaatnorm
Op Texel zijn momenteel zo'n 40 melkveehouders. Ze molken in 2015 circa 3.200 koeien. Op ongeveer de helft van de bedrijven wordt gemolken met één of meerdere melkrobots. Texel heeft de grootste dichtheid aan melkrobots wordt wel gezegd. De gemiddelde melkproductie per koe stijgt snel, vorig week haalde maatschap Eelman het nieuws met een jaargemiddelde per koe van 11.293 kg. Bedrijven zetten in op een hogere gezondheid van de koe. Dit leidt onder meer tot kostenverlaging, hogere productie en uiteindelijk een lagere fosfaatproductie, doordat koeien langer mee kunnen. Menig boer greep het afschaffen van de melkquota aan om een grotere stal te bouwen. Maar door het instellen van het fosfaatplafond lukt het niet overal om die stal vol te krijgen. Elke boer moet inleveren, maar het exacte aantal koeien hangt af van de veebezetting op de peildatum van 2 juli 2015. Voor de één pakt dat gunstiger uit dan voor de ander. Doordat veel Texelse bedrijven ten opzichte van collega's elders een ruimere hoeveelheid grond hebben in verhouding tot de veebezetting en er op Texel een mesttekort is in plaats van een overschot, lijken de nadelige gevolgen hier mee te vallen. Maar hoe het er precies uit gaat zien is onduidelijk, de invoer van het nieuwe fosfaatstelsel is nu gepland voor 1 januari 2018. Na goede jaren staat de melkprijs al geruime tijd onder druk, maar lijkt nu weer wat op te krabbelen. De afname van cultuurgrond en de prijsstijging van het land laten zich steeds meer als een knelpunt voelen.