Achter de schermen
Het blijft mensenwerk. Ook besturen. Dat maakt het niet altijd gemakkelijk, zeker als de onderlinge verhoudingen verstoord zijn en persoonlijke, algemene en tegengestelde belangen door elkaar lopen. Ik zag het dinsdagavond in de raadscommissie. Als blikken konden doden, waren ze daar beslist gevallen.
Planet De Koog is zo'n voorbeeld. De plannen om de badplaats mooier te maken willen maar niet van de grond komen. Steeds gekonkel, maar daden, ho maar. En dat frustreert. Stichting Duindorp voelt zich gepiepeld door de gemeente en heeft het helemaal gehad met wethouder Hercules. Een dag later was de woede nog niet geluwd: In een persbericht meldt Duindorp dat de wethouder "onwaardig reageerde door opnieuw te intrigeren en te bagatelliseren. Het is typerend en geeft heel goed weer hoe afgelopen jaar met Duindorp omgegaan is." Met zijn opmerking dat als het niet wil vlotten de stekker er maar uit moet, gooide Hercules olie op het vuur. Of dat nog goed komt…
Verstoorde verhoudingen. Wie z'n schuld het ook allemaal is, zeker is dat het een productief bestuur in de weg staat. Betrokkenen, in beide kampen, doen er goed aan goed bij zichzelf te rade te gaan of zij nog wel de geschikte persoon zijn hier aan tafel te zitten. Het zou niet voor eerst zijn dat vers bloed ervoor zorgt dat de lucht wordt geklaard en de kar weer vlot komt.
Maar zelden zat de publieke tribune zó vol als dinsdagavond. Meer dan eens wordt gerept over de kloof tussen burger en politiek, deze zitting bewijst het tegendeel. Als het maar ergens over gaat. Zoals nu, over dat innovatieve plannetje aan de Mokweg. Half Den Hoorn trok ten strijde. Liefst vijftien insprekers deden hun zegje. Emotionele betogen om op het enige overgebleven authentieke stukje van hun dorp een "recreatiepark" te laten verrijzen. Een eerbetoon ook aan wijlen Ide Kok, die ooit met zijn theekan in de rust bij ZDH mijn theekopje vol schonk, hij kreeg met zijn illegaal gebouwde kippenhokken een heroïsche status aangemeten. Meer dan eens werd op de man gespeeld, alsof de gebroeders Van Bruggen een duister complot hadden gesmeed. Het ontbrak er nog maar aan dat de Stienenpikkers hen met een regen van keien het dorp uitwerkten. Arnold, nieuwbakken Hoornder en aanwezig in de zaal, bleef er trouwens opvallend nuchter onder. Hij kon het wel hebben, zei hij na afloop.
Kritiek vanuit het dorp, maar daarbuiten hoorde ik ook andere geluiden. Texelaars met sympathie voor dit kleinschalige plannetje, en wellicht ook voor de gebroeders. Maar kritische opmerkingen over die Hoornders. "Wat zeuren ze nou, hun dorp is door de schuren er omheen immers al grotendeels aan het zicht onttrokken."
En ten slotte de uitsmijter van oud-raadslid Gerbrand Poster. Hij wreef zout in de wonde door de suggestie van vriendjespolitiek. Hercules is immers van de PvdA, de partij waarvoor Erik van Bruggen campagne voerde. De druppel. Vanuit mijn ooghoek zag ik de wethouder met de stoom uit de oren de zaal uit benen.
Gerard Timmerman