Gijs van Dijk:
Gijs van Dijk: "Vrienden en familie dachten dat we elkaar nooit meer zouden zien toen we naar Texel verhuisden, maar de deur wordt plat gelopen." Foto: Jeroen van Hattum

Hectiek verdwijnt als ik op de boot sta

Wat is je favoriete plek op Texel?

Ik was al zo vaak op Texel geweest, maar nog nooit op de Hors. De eerste keer dat ik daar kwam, was ik verkocht. Alsof je uit een spaceshuttle stapt en op de planeet Texel landt. Buitenaards. Toen ik net op Texel woonde heb ik een week de tijd genomen om het eiland te verkennen, elke dag een andere wandeling. Sindsdien kan de Muy wedijveren met de Hors.

Wat voor werk doe je?

Ik ben vice-voorzitter van het bestuur van de FNV. Mijn dagen zijn redelijk onvoorspelbaar. Als ik niet op Texel ben, overnacht ik drie nachten per week in Leiden. Ik werk voor de FNV omdat ik het belangrijk vind dat werk eerlijk verdeeld is en een eerlijk inkomen oplevert.

Krimp lijkt onnodig, Texel is vrij makkelijk te bereizen

Wat doe je naast je werk zoal?

De hectiek van het werk verdwijnt zodra ik op de boot sta. Als ik met mijn zoon Sam en mijn vrouw Judith op het eiland ben, voel ik me thuis. We hebben de afgelopen maanden veel tijd doorgebracht in het strandhuisje dat we van Niels en Christel huurden van de strandshop bij Paal 12. We hebben daardoor ook veel tijd doorgebracht in het paviljoen van Steven. Het leuke is: voordat we naar Texel verhuisden, dachten veel van onze vrienden en familie dat we elkaar nooit meer zouden zien. Voor hen voelde het alsof we emigreerden. Maar onze deur wordt plat gelopen en sommige van onze vrienden zijn zelf ook gaan dromen van zo'n stap.

Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Het verschil met Amsterdam, waarvandaan we twee jaar geleden naar Texel verhuisden, is zo groot. Daar kende ik nog net de mensen in de straat, maar als je een stap daar buiten deed was het een anonieme bedoening. Ik vind Amsterdam nog steeds fantastisch, maar de vriendelijkheid en openheid van de Texelaars heeft me echt verrast. Voor ons was het een warm bad.

Hoe beleef je de natuur op Texel?

De natuur is nergens zo mooi als op Texel, maar de extra dimensie is het licht. Vanaf Den Helder op de boot begin ik het al te merken. Hoe bewolkt het ook is, het wordt lichter als je het eiland nadert. Dat ervaar ik in alle jaargetijden, van het Wad tot de Noordzee. Een adembenemend schouwspel. En het licht maakt mijn eigen hoofd ook lichter. Fijn is dat.

Hoe ben je op Texel gekomen?

Ik kom als geboren en getogen Leidenaar al mijn hele leven lang op Texel. Vakanties, weekenden, ieder jaar van mijn leven was ik hier. Tot het een tijdje stopte. Ik ging met Judith naar Texel toen ze hoogzwanger was van Sam, en het had een haar gescheeld op hij was hier geboren. Toen Sam een jaar of drie was, gingen we op vakantie bij Roland en Eva. Daarna gingen we steeds vaker naar Texel, tot we ons afvroegen of het niet mogelijk zou zijn om er te wonen. In 2015 maakten we een sprong in het diepe. We verkochten ons Amsterdamse huis en verhuisden naar Texel. Daar hebben we nooit spijt van gehad. Judith is schrijver dus zij kan overal aan het werk en Texel blijkt ook voor haar zeer inspirerend. Dus Texel heeft goede vibes.

In welk café/restaurant kom je graag?

Er zijn twee plekken waar ik regelmatig kom. In de Balcken voor een borrel. Het wordt daar vaak iets later dan ik me had voorgenomen. Soms komt dat door de mensen waarmee ik er naar toe ga, en soms omdat het zo gezellig is met het personeel. Van het voorjaar tot de herfst kom ik graag bij Paal 12. Daarvoor geldt hetzelfde. Mijn lievelingsrestaurant is De Luwte. Een heel sfeervolle plek en het eten is er altijd geweldig.

Wat moet er vooral blijven zoals het is?

Als je veel buiten bent zoals wij, dan zie je in het voorjaar de vogels verschijnen. Je ziet vervolgens de vogelsoorten veranderen mettertijd. In het voorjaar worden de paden in de duinen gesloten, en dan is het echt het domein van de vogels en de andere dieren die er wonen. Dat maakt je er heel bewust van dat het eiland niet alleen van ons mensen is.

Wat zou er op Texel anders mogen?

Texel zou een voorbeeld moeten zijn op het gebied van duurzame energie in Nederland. De ambities zijn er wel, maar het gaat niet snel genoeg. Wat mij betreft mag daar wel een tandje bij gezet worden. Ook zou ik willen dat het openbaar vervoer op Texel gemakkelijker wordt. Nu is het heel verleidelijk om je auto mee te nemen, omdat Texel ingericht is op autoverkeer. Auto's weren is niet de oplossing, maar je kunt het wel gemakkelijker maken om autoloos het eiland over te kunnen.

Goede herinnering aan Texel?

Toen het bericht van de gemeente kwam dat er vluchtelingen op werden gevangen rond het nieuwe jaar. We gaven ons meteen op als vrijwilliger en kregen bericht terug dat we op de reservelijst stonden. Zo mooi om te zien hoe iedereen klaarstond om te helpen, terwijl er tegelijkertijd in vele gemeenten ruzies en opstanden waren.

Wat is er zonde aan Texel?

De krimp. Die lijkt zo onnodig omdat Texel vrij makkelijk te bereizen is. En het centrum van De Koog. Het ligt prachtig aan de duinen, maar al dat trespa maakt me verdrietig. Het dorp verdient beter.

Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?

Toen ik bij een zorgdemonstratie in Den Burg was, zei een mevrouw tegen me: 'Het is heel moeilijk om eenzaam te worden op Texel.' Mensen kijken hier naar elkaar om, en kennen elkaar bij naam. Ze laten elkaar met rust als dat gewenst is, maar er wordt zorgvuldig met elkaar omgegaan.

Wat doe je over vijf jaar op Texel?

Ik woon nog op Texel, vast nog op de Warmoesstraat. Ik hoop dat ik tegen die tijd kan golfsurfen en een ijskoude Nieuwjaarsduik in zee durf te nemen, zoals Sam graag wil.

Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van…' willen zien?

Rene Wind is een van de eigenaren van de Kastanjeboom, een van de leuke restaurants met goed eten in Den Burg. Rene komt oorspronkelijk uit Groningen en ik ben heel benieuwd hoe hij het ondernemen en wonen op Texel met zijn gezin ervaart. Rene is een betrokken bewoner met altijd een gevatte opmerking paraat.