"Meestal zijn lopers erg vriendelijk en groeten ze elkaar"
Robert Bakker uit Den Burg is zondag één van de deelnemers aan de Texel Halve Marathon. Deze dagen zijn er op www.texelsecourant.nl en in de krant verhalen van hem over hardlopen te lezen.
"Ze hebben hem al!!!" "Dat kan harder!!!" "Je had eerder moeten vertrekken!!" "HopHopHop!!" Zomaar een paar losse kreten. Vaak van mensen voor wie het niet verkeerd zou zijn om het hardlopen ook eens te proberen. Wat me altijd zo verbaasd aan de mensen, die zo lopen te brullen of je zo schaapachtig nakijken, is dat ze er allemaal dezelfde lichaamshouding op nahouden. Voeten iets naar buiten gedraaid, handen in de zakken, knieën over-strekt, hangend op een been, schouders naar voren, kraag omhoog, kin uitgestoken en het hoofd in de nek. Vaak hangt de broek iets naar beneden waardoor het witte t-shirt dat onder de geruite trui zit er onderuit komt en als je mazzel hebt de bilnaad bedekt, helaas is dit niet altijd het geval. Het is ook weer de tijd van de schoolreisjes en dan is het altijd raak. Dan hoeft er maar een te gaan brullen en de hele groep brult je wat na. Soms komt er een gevatte opmerking, maar dat is echt zelden. Het blijft vaak bij:"Hophophop. Dat kan harder!!" Mensen die vaak wel vriendelijk reageren zijn de wat oudere mensen op een fiets. Ze rijden vaak rustig langs en hebben dan al een tijdje achter mij aangereden voordat ze mij inhalen. Daardoor hebben ze tijd gehad om over de opmerking na te denken. "Petje af hoor, u heeft er een goed tempo inzitten." Of als ze een fietscomputer hebben geven ze de snelheid door. "Bijna zestien kilometer per uur. Knap hoor!!" Vaak hele vriendelijke mensen die lekker een rondje eiland aan het fietsen zijn. Wanneer ik de mensen ken die ik tegenkom, is de begroeting vaak al anders. Meestal een opgestoken hand of een hoofdknikje. Met zo nu en dan een brul van mijn naam, de achternaam vaak omdat ze niet weten of ik het ben of mijn tweelingbroer. "Hé!! Bakkertje!!!" En dan zwaai ik vriendelijk. Wanneer ik andere lopers tegemoet kom, begroet ik ze met een simpel handgebaar. Meestal zijn lopers onder elkaar erg vriendelijk en groeten ze terug. Wanneer ik een loper inhaal zwaai ik meestal en zeg vriendelijk goedemiddag. We groeten elkaar op het eiland. Is het niet met woorden dan is het met een handgebaar of een knikje van het hoofd. En ik groet iedereen terug, de vriendelijke mensen, de baldadige jeugd, de slonzige man aan de kant van de weg en de collega hardloper onderweg. Ik groet iedereen… dat is wel zo vriendelijk en ben je zelf vriendelijk zul je ook worden teruggegroet en dat is hardlopend heel prettig.