Weerzien na kinderverlamming
Een bijzonder weerzien voor Jan Reek (74). Zestig jaar na dato keerde hij terug naar vakantiepark 't Hoogelandt, toen nog kampeerterrein van de familie Van de Werve. Hij kampeerde er voor het laatst in 1956, toen veertien jaar, en werd er getroffen door kinderpolio.
''Mijn ouders kampeerden in 1946 voor het eerst op Texel. Mijn vader was tegelzetter. Met de bouwvak bracht hij het gezin naar het eiland, onze spullen werden door Van Gend en Loos naar Texel gebracht. Bij de familie Van der Werve werd dan een kist met potten en pannen van zolder gehaald. We sliepen in een tent op strozakken, die we zelf eerst moeten vullen.'' Zijn ogen glimmen als hij over die kinderjaren praat. ''Nu is 't Hoogelandt huizenpark, maar toen was het weiland met wat bosjes. Daar bouwden we hutten en we hebben nog eens een hele uitkijkpost gemaakt. Er liepen ook kippen en tussen de bomen zochten wij de eieren. Ze waren nog warm en wij bakten ze dan. Van der Werve mocht dat natuurlijk niet weten, daarom kochten we ook eieren. Over de Californiëweg liepen we naar het strand van paal 17, toen nog een heel smal weggetje. Er stond op het strand een bunker, daarachter zaten we lekker luw. We gingen ook naar de Waddenzee, te poeren. Bij laag water zetten we een lijn met wormen, en als het hoog water was geweest, lag de vis te spartelen. Op een keer waren er op het strand allemaal latten aangespoeld. Die hebben we in de duinen verstopt, om ze de volgende dag naar de strandvonder te brengen.'' Maar toen Reek, toen 14, de volgende dag wakker werd, was het mis. ''Ik kon niet meer overeind komen. Er kwam een dokter uit Den Burg, die me een spuit met vitaminen gaf.'' Het hielp niet, toen duidelijk was dat hij kinderverlamming had opgelopen, kwam de volgende dag de ambulance en werd de camping ontruimd. Daarna was voor hem het kamperen over. Hij werd radio- en tv-reparateur, trouwde en verbleef nadien met echtgenote Nel een week op de Turkse tent, nu Kustpark Texel en later op Bloemwijk. ''Maar hier ben ik nooit meer geweest.'' Dat was wel een diepe wens, die woensdag dankzij de Gouden Dagen van Stichting Trefpunt in Heiloo in vervulling ging.