Hogebergboer wil ook graantje van toerisme
Recreatie en toerisme, zorglandbouw en educatie, beheerderswerk en streekproducten. Volgens de gebiedsvisie voor de Hogeberg de sleutel tot een levensvatbare toekomst. Maar pachters moeten ook vrijer met hun grond om kunnen gaan.
Behoud van het unieke landschap van de Hogeberg, maar ook levensvatbare bedrijven die dit landschap in stand kunnen houden. Doelen waarover al decennia wordt gesproken, maar zonder resultaat. Een gebiedsvisie, geschreven door alle partijen die betrokken zijn bij de Hogeberg, wordt nu het uitgangspunt voor de toekomst. Zoals zo vaak, draait het om geld. Boeren op de Hogeberg kampen met allerlei beperkingen in hun bedrijfsvoering. Zoals kleine percelen, minimale bemesting, grasland mag niet gescheurd en geen kamperen bij de boer of andere recreatievoorzieningen. Vergoedingen zijn er niet of ontoereikend. Samengevat luidt de conclusie dat het systeem van samenwerking tussen landbouw en natuurbescherming, zo het gewerkt heeft, nu niet meer functioneert. Na de boeren moeten nu ook de natuurorganisaties de eindjes aan elkaar knopen. Ook het door gedeputeerde Jaap Bond in het leven geroepen Streekfonds had niet het gewenste resultaat. ''Om meer geldstromen te genereren en inkomenscapaciteit te realiseren, is een gezamenlijk aanpak nodig. Dit vraagt een brede samenwerking'', luidt de conclusie. Dat alle partijen, van de boeren tot natuurorganisaties over de eigen schaduw zijn heengestapt en met elkaar een visie in elkaar hebben gezet, mag baanbrekend heten. Met als doel nieuwe geldstromen aan te boren. Voor bedrijven liggen er mogelijkheden in recreatie en toerisme, de zorglandbouw en educatie, beheerderswerkzaamheden (wegbermen, natuurterreinen en landschapselementen) en het ontwikkelen van onderscheidende (streek)producten. Enkele boeren willen graag verblijfsrecreatie of andere verblijfsvoorzieningen en daarvoor hun stolp renoveren en/of ombouwen. Belangrijk zijn ook dat pachtvoorwaarden en pachtcontracten van SBB en NM. Die moeten zekerheid bieden voor de lange termijn en niet verder gaan dan de noodzakelijk te realiseren natuurdoelen. Wat in de gebiedsvisie niet met zoveel woorden staat, maar voor agrariërs wel van belang, is de mogelijkheid om grasland te scheuren en meer naar eigen inzicht in te zaaien. ''Geef de pachter meer vrijheid in het gebruik van de gronden'', verwoordde Martin Kikkert het pleidooi van oud-landbouwvoorlichter Jan Koolhof. Er moeten ook nieuwe geldstromen worden aangeboord, zoals bij het Waddenfonds, de provincie, StifT, de gemeente en anderen. Voor dit alles is een gezamenlijke aanpak nodig, waarbij wordt gedacht aan een nieuwe vereniging. Het gebiedsplan gaat uit van een stappenplan, om de gewenste ontwikkeling in fases uit te voeren. Van belang is de steun van de gemeenteraad, ook in financiële zin. Dat blijkt niet vanzelfsprekend, zo bleek woensdagavond. ''Ik zie de financiering niet als een taak van de gemeente'', zei Veronne Koot (TB). ''Dat moet worden opgelost tussen eigenaar en pachter.'' Koot vroeg ook meer aandacht voor de rest van het oude land. ''Die hebben allemaal unieke kenmerken.'' Annie Hin (Texel2010) vond dat de wisselteelt moet worden verruimd. De PvdA zag in recreatie zeker kansen. Commissielid Henk Dielemans: ''Maar dat betekent zeker niet dat we alles moeten losgooien. Laten we het eerst onderzoeken.''