Familiebedrijf gaat al drie generaties mee
In zijn jeugd begon Edu Veenstra op Bungalowpark So What een kantine, die uitgroeide tot restaurant. Nog steeds gerund door de familie Veenstra. Na veertig jaar doen Edu en Guus een stapje terug. Ze zoeken opvolgers voor het restaurant.
So What aan de Californiëweg tussen De Koog en Den Burg is een familiebedrijf dat al generaties lang mee gaat. Opa Veenstra uit Den Haag kocht ooit de grond. Zijn zoon Rudi, de vader van Edu en Guus, geboren in Indonesië en werkzaam op de rubberplantages, begon er een kruidenkwekerij. Maar Texelaars waren niet gewend om met verse kruiden te koken en veel toeristen waren er toen nog niet op het eiland. Het mislukte.
De schuur maakte plaats voor een woonhuis en er werd een nieuwe garage met schuur gebouwd voor varkens, kippen en schapen. Op het land werden graan en bloembollen verbouwd. In de zomermaanden sliep de familie in de garage en werd het huis als pension verhuurd. Zo ging dat in die tijd, iedereen probeerde van alles om het hoofd boven water te houden. De Engelse kreet So What, wat betekent 'Wat kan het schelen', werd door de Canadese bevrijders op het eiland veel gebezigd. Veenstra vond dat de uitspraak goed paste bij de laconieke aard van de Texelaars. Zo is de huidige naam van het park ontstaan.
De eerste bungalows werden gebouwd in 1959 voor de verhuur. Ze waren eenvoudig, maar – voor die tijd - van alle gemakken voorzien. Dat breidde zich in de loop der jaren uit tot dertig vakantiehuizen en er kwam een zwembad. De kippenschuur werd omgebouwd tot kampwinkel en later tot kantine, met Edu als barkeeper. In 1982 werd de kantine vergroot en kwamen er toiletten en een kleine keuken bij. Na een carrière als kok in onder meer Zwitserland en Nijmegen kwam broer Guus begin jaren '90 naar Texel. De keuken werd te klein en na een grote verbouwing ontstond ''Café eethuis So What''. Inmiddels was er ook een groot modern kantoor gebouwd, Marjon verzorgt de administratie en ontvangt er de gasten. De laatste vijf luxe bungalows zijn in 2005 gebouwd.
Gastvriendelijkheid
Een park met veel terugkerende gasten, ongeveer zeventig procent. Aangetrokken door de kleinschaligheid, de ruime opzet en de gastvriendelijkheid. Eigenschappen die al die jaren niet zijn veranderd. Wel de kwaliteit. Edu: ''Die zijn we continu aan het verbeteren. Verbouwen, een kwastje, etc. Twee jaar geleden hebben we op de plek van het zwembad een speeltuin gemaakt, daar hebben gasten jaarrond wat aan.'' Inmiddels werkt ook zoon Pascal, de derde generatie in het bedrijf.
Tientallen jaren runden ze zelf het restaurant, dat zeven maanden lang dagelijks vanaf 17.00 uur geopend is. Een complete kaart met vlees- en visgerechten, kindermenu's en snacks om af te halen. Edu: ''Ik heb dat al die jaren met veel plezier gedaan. Het park blijven we gewoon runnen, maar ik stop met het restaurant. Na veertig jaar mag het wel een stapje minder.'' Ook Guus vindt het mooi geweest. Marjon: ''Het zou een gemis zijn als het restaurant moet sluiten. Het voorziet in een behoefte van onze gasten, maar ook van de andere parken aan de Californiëweg.'' Edu: ''Ik denk bij elkaar toch wel tegen de 400 bungalows. De nieuwe huurders kunnen hun eigen invulling aan het restaurant geven en hebben de beschikking over een complete keuken.''