Tien over Tessel
Het is tijd…
September. Een overgangsmaand. De maand van het mooie nazomerweer met toch al een beetje de frisheid van het najaar. De maand waarin de blaadjes beginnen te vallen en van kleur veranderen. Waarin kastanjes, eikels en beukennootjes tevoorschijn komen. De tijd waarin het zonnetje later opkomt en eerder achter de horizon verdwijnt. Waarin de paddenstoelen omhoog komen en de eerste stormen zich aandienen. En waarin mist en nevel voor prachtige plaatjes zorgen. Kortom, het is de maand waarin de (meteorologische en astronomische) zomer eindigt en de herfst begint. Het begin van een nieuw seizoen en een nieuwe periode waar we, uitgerust na een lange, welverdiende vakantie, met volle moed tegenaan gaan.
De tijd waarin de kruidnoten weer in de winkels de schappen gaan vullen ter voorbereiding op dat grote kinderfeest wat pas drie maanden later aan de orde is?! (Ik blijf me er steeds weer over verbazen…)
September is ook de maand waarin ons eiland langzaamaan tot rust begint te komen. Stilte na de hectiek van de zomermaanden. Rust in de straten en op de wegen. Het is de maand waarin ik ook tot rust kom. Het dagelijkse leven slokte me kennelijk zo op dat ik de schoonheid van ons eiland niet meer opmerkte. Nu zie en hoor ik de vogels weer en voel ik onze mooie natuur om me heen. Zie ik de prachtige luchten waar ook de kou voorzichtig z'n intrede doet. Het eiland komt tot rust en wordt stil. En ik ga daarin mee. Het is tijd voor een nieuwe periode. Het is tijd voor een nieuw seizoen…
Tineke Stiehl - Timmer