Monteur Henk Spigt kreeg Dries Veltkampbokaal en maakte een ererondje.
Monteur Henk Spigt kreeg Dries Veltkampbokaal en maakte een ererondje. Foto: Gerard Timmerman

Stockcarracer Pieter Dogger neemt afscheid met overwinning

Een mooier afscheid had coureur Pieter Dogger zich niet kunnen wensen. Zondag ging hij in de Stockcar Formule 1 als eerste over de finish.

Dogger was op de Eierlandse crossbaan zondag heer en meester. Eerder op de dag had hij in de manches al enkele keren gewonnen, zodat hij met zijn bolide in de finale op kop kwam te staan. Dogger reed in de finale Rian Vronink op steeds grotere afstand, de overkantse coureur eindigde als tweede. Derde werd Pascal Spigt. Met de zege zet Dogger na 23 jaar een streep onder zijn Texelse crosscarrière. Voor de microfoon van Robin van Sambeek deed hij er niet al te dramatisch over. ''Het kost een hoop tijd en geld en er zijn veel meer leuke dingen. Het boek gaat dicht.'' Nog niet helemaal overigens, komend weekend doet de stockcarracer mee aan de bekerfinale in Engeland. Er reist een hele delegatie Texelaars af naar de UK, een aantal crossers, maar vooral veel als toeschouwers.

De tweede cross die wegens slecht weer een week was verzet, trok veel minder publiek dan gebruikelijk, nu de schoolvakanties ten einde zijn werd het vooral een Texels onderonsje. Wie wél op de dijk was, zag op de ''heilige klei'' veel spektakel aan zich voorbij trekken. De baan was snel en de coureurs hadden het gas er flink op. Ook de junioren reden op het scherpst van de snede, jongens en meisjes die soms nog geen weet van de Stelling van Pythagoras hebben, laat staan een rijbewijs hebben, maar wel over de baan denderen. Niet zelden nakomelingen van coureurs, die zelf hand-en-spandiensten verrichten. Speaker Marco van Sambeek omschreef het als een soort therapie voor gepensioneerde autocrossers. ''Zo hebben ze een mooie smoes om naar de schuur te gaan.''

Veel jonge coureurs, maar ook oudgedienden. En herintreders, zoals slijter Jan de Wit. Ruim dertig jaar geleden reed hij zijn laatste rondje. Zoons en Rodeorijders Allard en Ricardo, aan wie hij ooit uit grootspraak had beloofd dat als er een auto voor hem zou klaarstaan hij weer zou crossen, hadden hem voor zijn zestigste jaar een crosswagen cadeau gedaan. De geprepareerde oude Opel dreigde na wat beukwerk in de Bangerstox-klasse de geest te geven, maar zo makkelijk kwam hij er niet vanaf. Na wat lapwerk en een flinke duw, kon ook de derde manche worden gereden. Een eenmalig avontuur, dat De Wit zonder kleerscheuren overleefde. De rondrijdende medische equipe kwam tijdens deze cross wel enkele keren in actie, maar gecrashte coureurs kwamen steeds met de schrik vrij.

Wel gingen de gele vlaggen meerdere keren omhoog, zodat gestrande, gebuitelde of in de muur belande rijders, al dan niet geholpen door een kraan of shovel, een veilig heenkomen konden zoeken. Dit onder meer tot geruststelling van vaders, moeders, opa's, oma's en andere aanhang. Barend Tersptra kreeg de zwarte vlag. Zonder voorband vrat zijn velg zich door de prut, waardoor een spervuur aan klonten de hoogte in spoot en toeschouwers moesten wegduiken. Bijzonder moment ontstond ook toen de stockcars van Peet Boersen en Piet Scholtanus onderweg aan elkaar vast raakten en de twee rondes lang als een siamese tweeling over het circuit denderden, een tandem van zo'n duizend pk.

In de aanloop naar de cross werd heel wat afgesleuteld. Garanties geeft dat niet, zo ontdekte Sander Vermeulen, toen hij vers aan de start van de Vrije Standaardklasse met een lekkende slang naar de pits kon. Na een spoedreparatie ging het in de tweede manche beter. Wel wisselde Sander na afloop de banden met grof- voor raceprofiel, om meer snelheid te krijgen. Sander, ooit begonnen bij de junioren, bereikte in zijn zelfgebouwde 230 pk sterke bolide snelheden van tegen de honderd. De cross zou niet bestaan zonder monteurs, zo'n 200 zijn er in de weer, sommigen sleutelen wel duizend uur per jaar. De Dries Veltkamp Bokaal, een eerbetoon aan de techneuten, ging dit keer naar Henk Spigt.

In de 4 Cilinder Vrije klasse ging de overwinning naar Wybe de Vries uit Hantum, Bert Uitgeest eindigde als tweede en derde werd Danny van de Stap. Bij de junioren ging Wouter Boon als eerste over de finish, gevolgd door Dave Gieles, derde werd Ids Witte. In de Rodeoklasse was de eerste plaats voor Berry Amsing, tweede Jesse de Graaf en derde werd Bas Berkhout.

Rodeorijder Ischa Heerschap schampt de greppel en maakt een duikeling.
Stockcarrijder Pieter Dogger nam afscheid met een klinkende overwinning.
Publiek op de dijk neemt maatregelen tegen de straffe wind.
Dave Gieles achtervolgt Ids Witte in de juniorenklasse.
In de Vrije Standaardklasse liepen de snelheden hoog op.
Herintredend coureur Jan de Wit (60) met zoons Ricardo en Allard.
Deze vlaggenmast was niet bestand tegen de wind.
Barend Terpstra reed zonder voorband en veroorzaakte een spervuur aan prut.
Sander Vermelen verwisselt de banden van zijn bolide in de Vrije Standaard-klasse.
De stockcars van Peet Boersen en Piet Scholtanus raakten vast en reden samen.
Hoge snelheden in de Standaardklasse.