Zilver…..
Bij de wasbak op de slaapkamer zit een flink afvoerputje, het is eigenlijk een link afvoerputje, ik leg mijn sieraden vaak 's avonds op het glazen treetje erboven. Dat is niet handig, dat ben ik met u eens, maar het gaat al jaren goed. Totdat… Bij de bruine outfit hoorde een bruine ring, met mooie dito bruine steen, de zilveren ring met zirkonias gekregen van manlief raakte op het treetje. De goden verzoeken natuurlijk, in het schemer tanden poetsend maakte de ring een sprong en ja hoor, ik slaakte een gil en legde gauw m'n hand op de afvoer, maar het water had z'n werk al gedaan. Wat had ik er de smoor in. Kon er slecht van slapen. "Mijn ring door het putje gespoeld", biechtte ik op. "Toch niet je gouden trouwring hoop ik?" Daarmee was de zaak klaar, maar mij zat het niet lekker. Waar komt het verschil tussen goud en zilver vandaan? Waar het grootte onderscheidt? Het was in mijn geval een verschil van centimeters, maar in Rio toch eigenlijk ook?
Ranomi, Dafne, doen mee met de groten der aarde en wat scheelt het? Honderdsten van secondes? Hoeveel centimeters zijn dat? Natuurlijk zijn we blij met de balkacrobate Sanne Wevers, Dorian, en de openwaterzwemmers, geweldig, dat goud en promotie voor de tak van sport. Maar om mensen op een losersvlucht te zetten als ze geen goud halen, sterker nog afserveren, door een afvoerputje spoelen voordat de strijd begint, getuigt in mijn beleving niet van een sportieve geest. Hoezo verbroedering, en met tegenvallers omgaan? Voor sport moeten we iets doen en iets laten, maar het zijn mensen, ze kunnen op de paal schieten, de lat misgrijpen met gekneusde vingers, of gewoon niet de allerbeste zijn. Op Lowlands stond de oudste met zijn aanstaande in de grote A-hal de kunsten van Van Gelder te bewonderen. Ooit trainde Henk met Rutger Smith op de atletiekbaan in Groningen, hij had talent, maar koos niet voor de sport, mede omdat dan alles opgeofferd wordt. Zijn goed recht, maar het voelde wel dat hier iets schuurde. Hij stuurde mij een app: "Aparte afsluiting van jaren topsport mam." Ja, zo gaat het en zie er maar eens mee te dealen, letterlijk en figuurlijk. Wij hadden afgelopen zaterdag onze eigen Strender Lowlands, de Strenderpop lokte ons al in de middag naar het veld. Ongekend talent van eigen bodem, zelfs uit de straat. Onder het genot van een biertje zagen we een Mumford & Sons-band, getooid met strooien hoed, gezellige baardjes, zelfgemaakte banjo en meesterlijke cello. Ja, genieten in een woord. De overtreffende trap bij de familie Trap, hij kreeg bij jong en oud de handen op elkaar, een groot applaus voor alle geweldige muzikanten.
Het was het zilveren jubileum, 25 jaar, gratis entree en een groot succes, in mijn beleving een grote prestatie, waar hebben we dit nog? Ik klap naast manlief, hij geniet ook en pakt me vast. "He, je hebt je ring weer!" Hij kijkt verbaasd. Ik lach. Op mijn buik schroefde ik de zwanenhals van de wasbak en wat viel daar in de emmer…zilver...wat een opluchting.
Jozien