@TXL
Vergeet-me-nietje
Hebben jullie het weleens door? Dat ik ''opeens'' een week niet in de krant sta. De één zal het opvallen, de ander niet. Dat ik er weleens ''opeens'' niet in sta heeft alles te maken met het feit dat ik weleens wat vergeet. Ik durf van mezelf wel te zeggen dat ik een goed geheugen heb, alleen mijn geheugen laat me ook weleens in de steek. Ken je dat gevoel? Dat je opeens een soort van opschrikt en denkt, ik ben iets vergeten… en opeens weet je ook wat… dit had ik twee weken geleden dus ook met de column die ik toen zou schrijven. Kreeg nog een keurige herinnering van de krant, en dan toch vergeten. Toen ik al ver over mijn deadline-tijd heen was en ik eigenlijk lekker relaxed in de auto zat kwam de gedachte opeens voorbij. IK BEN IETS VERGETEN MAAR WAT?
Vijf minuten later wist ik het hoor, mijn column. Hoewel ik dus al echt te laat was, dacht ik dat het toch wel netjes was om nog even te mailen naar de krant dat mijn geheugen me weer even in de steek had gelaten. Ik kreeg als antwoord dat er al een oplossing was gevonden (ze kennen me ook al wel een beetje). Natuurlijk heb ik beloofd dat ik het voortaan allemaal weer op tijd zal aanleveren. Eigenlijk kan ik dat niet garanderen. Ik moet mezelf nog aanleren om dingen allemaal op te schrijven, omdat mijn hoofd dus schijnbaar ook niet alles kan onthouden. Ik heb een mooie agenda aangeschaft, daarmee zou het moeten lukken. Toch ben ik bang dat het me nog wel vaker zal gaan gebeuren. Ik heb trouwens ook nog wat anders; soms ben ik zó overtuigd van een bepaalde tijd van een afspraak dat ik dat niet meer controleer. Waardoor ik vervolgens al wel eens te laat en wel eens te vroeg op een afspraak ben verschenen. En weer kom ik dan uit bij het feit dat ik dingen moet gaan opschrijven. Ik ga een poging doen met mijn agenda. En jullie zal ik proberen te beloven dat ik mijn column voortaan altijd op stuur!
Emily Westdorp