In één dag van Goes naar Texel
Twee jaar geleden fietsten ze in één dag van Vaals naar Texel, vorig jaar van Nieuweschans in noordoost Groningen terug naar huis en afgelopen zondag kwamen de ''wielrenners met de lange adem'' vanuit een ander uithoek van ons land naar huis: Zeeland.
Als het op zonne-uren aankomt voeren Texel en Zeeland een felle concurrentiestrijd, die dit weekend gewonnen werd door Zeeland. We hadden in dat opzicht het geluk aan onze zijde. De rit vanuit het Zeeuwse begon overigens met een reis er naar toe. Twee gesponsorde busjes van Van der Linde volgestouwd met fietsen, met als eindbestemming 't Woud, onder de rook van Delft. Dit schilderachtige dorpje was vertrekpunt naar Goes, maar niet voordat begeleider Albert Hoven urinebekertjes had uitgedeeld. Wie bij controle door de mand viel, wachtte hetzelfde lot als turner Yuri van Gelder. Gelukkig stonden de appeltaart, tomatensoep en andere gerechten die onderweg naar binnen gingen niet op de lijst van verboden middelen. Organisatoren Ruud Timmer en Simon Appel van Wielersport Texel hadden een even fraaie als afwisselende route uitgestippeld, door het groene landschap, langs vaarten, over polderdijken, langs vaarten, natuur- en cultuurgebieden, door historische dorpen en over robuuste kustverdedigingswerken. Een rit naar Goes van 120 kilometer, door en langs historische stadjes als Brielle, Ouddorp op Goeree Overflakkee en Veere op Walcheren. Een toeristische streek ook, waarbij je onwillekeurig de vergelijking met Texel gaat trekken. Met prachtige, ommuurde oude stadjes zoals Zierikzee wint Zeeland het, het landschap op Texel biedt wat meer variatie. Veel Zeeuwen mogen zich dan nog eilander voelen, met de aanleg van de Deltawerken kun je natuurlijk niet meer van echte eilanden spreken. Maar die kustverdedigingslinie is wel indrukwekkend. Als je daar overheen fietst, ervaar je de elementen op zijn best. Zeker zoals zaterdag op de heenweg, toen er een stevig westenwind stond. Rechts de ruwe Noordzee met hoge golven, water dat naar binnen wil, je hoort het onder de kering door kolken. Links de veel kalmere Oosterschelde. Op de Brouwersdam probeerde de straffe wind recht uit zee ons op andere gedachten te brengen, vergeefs, tegen het stoempen van tien vastberaden wielrenners natuurlijk onbegonnen werk. Vanzelf ging het allemaal niet, enige vreugde kon ik niet onderdrukken toen de toekan van het Van der Valk-hotel in Goes het eindpunt van deze rit markeerde. Maar ook het beginpunt voor de echt rit, die van ruim 250 kilometer terug naar Texel. Simon Appel had zijn plek als bijrijder naast Albert Hoven vrijgemaakt voor Els van der Meer, die heen had gefietst. Simon negeerde een blessure en deed wat hij het liefst doet: fietsen. Bij het krieken van de dag Van Zuid- naar Noord-Beveland, via de Zeelandbrug naar Schouwen Duiveland, Goeree Overflakkee, de Hoekse Waard, IJsselmonde, omhoog dwars door Rotterdam. Bij het passeren van De Kuip ging het hart van Feyenoordfan en Van der Valk-kenner Leen den Braven sneller kloppen. En zo verder omhoog, door het Groene Hart het Noord-Hollandse in, op naar de veerhaven, het eindpunt van een fraaie rit. Deelnemers: Simon Appel, Ruud Timmer, Frank van der Linde, Leen den Braven, Jaap Schenk, Cor Bremer, Ton Domhof, Hans Malschaert, Kees Koopman en Gerard Timmerman.