Waar gebeurd
Cactus
Onze dochter heeft groene vingers. Ze is graag in de tuin bezig en binnen en buiten staan goed verzorgde planten in perken, bloempotten en bakken. Dat is niet van de laatste tijd, maar daar is ze al van jongs af aan mee bezig. Ze was een jaar of 14 dat ze een klein cactusplantje kreeg van buurvrouw Hanna en dat op een zonnig plekje voor het raam werd neergezet. Ze besteedde er elke dag wel aandacht aan, maar desondanks wilde het niet snel genoeg naar haar zin groeien. Enige tijd later kwam ik bij Stendert Tjepkema en zag daar voor het kamerraam precies zo'n zelfde cactusplant staan en die was wel aanmerkelijk groter. Die van onze dochter was 7 รก 8 centimeter groot en die van Stendert wel 40 cm. Dat ziende kreeg ik een inval en vroeg aan Stendert of ik zijn plant een paar dagen mocht lenen. Ik noemde ook de reden, waarmee hij akkoord ging. Thuisgekomen werd de grote plant in de schuur gezet en tegen onze dochter zei ik dat ik een goeie tip had gekregen over cactusplanten. Namelijk, als je de plant 's avonds om acht uur in het donker achter het gordijn voor het raam zet en er dan een plastic zak omheen doet, de plant een groeistuip kan krijgen en omhoog schiet. Je mag er in die tussentijd absoluut niet naar kijken tot morgenochtend acht uur en moet de gordijnen gesloten houden. Nou, daar had ze wel oren naar en de cactus kreeg, gewikkeld in een plastic zak, een plaatsje achter het gesloten gordijn.
Toen dat daags daarna werd open geschoven, kraaide ze het uit van plezier, haar plant was wonderbaarlijk snel gegroeid en de flarden van de plasticzak hingen er omheen. Later moest ik de werkelijke oorzaak opbiechten, want de plant moest weer terug naar Stendert. Maar daar wilde ze niet van horen. Om het goed te maken ben ik naar de bloemenzaak gestapt en heb daar een mooie bloeiende catusplant gekocht. Zo kwamen we tot een akkoord en kon de cactus weer terug naar de familie Tjepkema. Zo was ik uiteindelijk de dupe van mijn geintje.
Jan van Tunen