Kleurrijke samenwerking aan boord van veerboot de Vriendschap
Een bijzondere samenwerking op veerboot De Vriendschap.
Aad van der Knaap is al zestien jaar schipper op de Vriendschap. Gerard Bouwman vaart al een jaar of negen mee, controleert de kaartjes, brengt de koffie rond en verleent aan boord andere hand- en spandiensten. We varen tussen Texel en Vlieland, in de stuurhut van de veerboot die al sinds jaar en dag de verbinding tussen beide eilanden onderhoudt. De stemming is goed. Aan dek zo'n zeventig passagiers, overwegend vakantiegangers die een dagje Vlieland doen. Nu het hoogseizoen is maken ze vier reizen per dag. Twee keer naar Vlieland heen en weer en twee Robbentochten. Aad zit al zijn hele leven op zee. ''Ik zat op de kotter en dan denk je dat je aardig wat hebt gezien. Maar zo bijzonder als hier had ik het nog niet meegemaakt. Je moet goed rekening houden met de stroming. Het is steeds weer anders, ook de geulen verplaatsen zich.'' Gerard wijst naar een rij palen op de Vliehors. ''Dat was de oude steiger, er is alweer zóveel zand aangespoeld dat verderop een nieuwe is gebouwd. Inmiddels is ook daar alweer veel zand aangespoeld.'' Heen gaat hij met koffie rond, terug met Juttertje. Dat doet de oud-marktkoopman als een goed verkoper: Aad: ''Hij lult de mensen de koffie de bek in.''
Vertellen gaat deze goedlachse Waalder, die het werken aan boord van De Vriendschap combineert met zijn grote passie zweefvliegen. Twee dagen is Gerard hier aan boord, andere dagen in de week vliegt hij bij goed weer met passagiers boven het eiland. Aan sterke verhalen geen gebrek, over hoe hij op dek eens koffie serveerde aan een passagier, die daarna de volle laag van de wind kreeg. De meeste koffie belandde op z'n trui. Of die keer dat bij het uitschenken van Juttertje de inhoud door een woeste golf op het dienblad belandde. Hij zette het dienblad aan de mond en liet de inhoud naar binnen lopen.
Bij Aad zit het varen in de genen. ''Mijn vader zat al op zee. Tegen mijn zonen zei ik: jullie kunnen gaan studeren. Maar nee, ook zij kozen voor de zee.'' Zo kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Tussendoor is er tijd voor een bakkie van Gerard. Maar als een passagier om een praatje komt, houdt Aad de boot af. De steiger komt in zicht, de schipper heeft in dit lastige vaargebied alle aandacht nodig om af te meren. Dan meert hij af aan het ponton, de gele truck van de Vliehors Express staat al te wachten. Passagiers gaan van boord, maar veel haast hoeven ze niet te maken. Zonder een bak koffie van Gerard rijdt de Vlielander chauffeur Hans geen meter.