Ko Vinke: strijdvaardig, betrokken, optimist
Ondernemend, strijdvaardig, positief en betrokken. Trefwoorden van toepassing op Ko Vinke, die donderdagavond onverwacht overleed. Hij werd 72 jaar.
Hij runde in zijn werkzame leven het schoonmaakbedrijf dat hij van zijn vader had overgenomen en onder zijn leiding sterk groeide. Daarnaast bekleedde hij tal van andere functies. Een bestuurder in hart en nieren. Meest prominent wellicht het voorzitterschap van het Texels Verbond van Ondernemers (TVO). Twee periodes, een tijd met spraakmakende kwesties. Strijdend voor het belang van de leden ging hij de confrontatie niet uit de weg. Zo speelde een conflict met de gemeente over bedrijfsafval. Harry Wuis, destijds voorzitter van TVL, zat veel met Vinke aan tafel. ''We trokken regelmatig samen op, we hadden hetzelfde beeld bij het te voeren beleid voor een gezonde toeristische eilandeconomie. Terugkerend probleem bij TVO was het bij elkaar sprokkelen van de bijdrage voor de VVV. Zijn visie was dat dit alleen zou lukken als de krachten zouden worden gebundeld.'' Vinke pleitte voor verdergaande samenwerking tussen de ondernemersorganisaties. Visionair, jaren later zouden TVO en TVL fuseren tot TOP. Hij zat niet altijd op één lijn met zijn medebestuursleden. Vervelend vond hij het dat TVO werd aangevallen over standpunten en acties van hem persoonlijk. Zoals zijn protest tegen het plan voor windmolens nabij zijn woning Zuiderkreek in Eierland. Hij realiseerde zich dat als hij door zou gaan, hij teveel met TVO vereenzelvigd zou worden. Andere reden om terug te treden bij TVO was dat zijn bedrijf meer aandacht vroeg. Om minder afhankelijk van het toerisme te worden, was hij volop bezig de activiteiten naar de overkant uit te breiden.
Besturen zat bij Vinke in het bloed. Sinds zijn 28e had hij allerlei functies, zoals in de wielersport, het schoolbestuur, de kerkenraad en Texels Belang. Zodra hij zag dat het ergens niet goed ging, stapte hij naar voren en ging aan de slag. Enthousiast geworden door zijn fietsende zoon Jacco, maakte hij zich samen met Martin Visser sterk voor de komst van de wielerbaan. Na zijn verhuizing naar Oosterend, ontpopte hij zich daar tot een aanjager. Hij had het er naar zijn zin en had een warm hart voor het dorp. Hij werd actief in de dorpscommissie. ''Oosterend mag niet eindigen als Orvelte. In een museum kun je niet wonen'', deed hij eerder een oproep om de bouw van nieuwe woningen niet te concentreren in Den Burg. Ook zat hij met een groep Oosterenders in een denktank om voor het dorp een gezond toekomstperspectief te bieden. Zo ijverde hij voor huisvesting voor senioren en zorgbehoevenden. Vinke hoorde tot de initiatiefnemers van openbaar vervoer op maat, door de provincie uitgewerkt tot Texelhopper. Achtergrond was dat veel Texelaars verstoken waren van behoorlijk openbaar vervoer, doordat er op loopafstand geen bushalte is. ''Met vraaggestuurd openbaar vervoer worden ieders wensen bediend.'' Onlangs nog pleitte hij ten overstaan van provinciebestuurders voor continuering van het project.
Vinke was lid van de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke kwaliteit en maakte zich sterk voor de Leitjesroute langs historische panden in Oosterend. Hij zat in de organisatie van de visrookwedstrijd en was acht jaar voorzitter van de Waddengemeente Texel, in de periode dat de NH Waddengemeente en de Gereformeerde kerk Oosterend verder gingen als Protestants. Ook was hij voorzitter van het Christelijk Mannenkoor, waar hij als tweede tenor zong. De toekomst van de monumentale oude doopsgezinde kerk ging hem aan het hart. Hij deed een oproep om activiteiten naar het centrum te halen en dacht en praatte volop mee over de toekomst. Tekenend voor de energieke, optimistische en betrokken wijze waarop Ko Vinke, die met hartproblemen kampte, in het leven stond.