Het gaat goed met de Texelse kerkuil, drukte voor ringers
Het gaat goed met de kerkuil op Texel. De nachtjager broedde in 2009 voor het eerst weer op Texel. Dit jaar zijn er al achttien broedpaartjes met gemiddeld vier jongen. Drukte alom dus voor de uilenringers op het eiland.
Verschillende vrije avonden worden gevuld met het ringen en meten van de uilen. Woensdag trokken Jan van der Star uit De Waal en Gerrit Visch (beiden werkgroep kerkuil Texel) en Lieuwe Dijksen en en Suzanne Dijksen (Vogelwerkgroep) er weer op uit. Dit maal naar locaties rond Den Hoorn en één in de buurt van Oosterend. Om onnodige pottenkijkers te voorkomen, is gevraagd de exacte locaties niet bekend te maken. Op de eerste van de drie locaties is het direct raak. Vier gezonde jongen, allen mannetjes, worden door Van der Star uit de nestkast in de nok van de schuur gehaald. "Kijk uit met de poten, ook de jongen hebben al flinke klauwen", vertelt hij terwijl de emmer met uilen opent. De witte, donzige en stinkende dieren worden nauwkeurig opgemeten en geringd. "Ze zijn in prima conditie , met een gewicht rond de 280 tot 300 gram", stelt Lieuwe Dijksen tevreden vast. De dieren lijken de onderzoeken allemaal prima te vinden. Nadat de vogels zijn teruggezet wordt koers gezet naar Oosterend. Hier niet de verwachte vijf, maar vier jongen. "Dat is natuurlijke selectie. Van de ongeveer 72 kerkuilen kun je ongeveer nog de helft wegstrepen", legt Van der Star uit. De ongeveer vier weken oude jongen vliegen over enkele weken uit. Voor die tijd wordt er in de nestkast al flink geoefend. Op de laatste locatie, bij Den Hoorn, zitten vier jongen in een buitenkast. Deze zijn de 'donstijd' al voorbij. De vier uilen beginnen al op volwassen kerkuilen te lijken, hetgeen ook in de actieve houding te merken is. Na het terugzetten van ook deze exemplaren zit de avond er op. Verzamelde uilenballen worden meegenomen en overgedragen aan Ecomare, zodat die weer gegevens hebben over de muizenstand. Voor de 'uilenmannen' staan vrijdag de volgende kasten op de agenda.