"Ik ben geen zwaargewicht"
Geen Texelaar, maar toch een vertrouwd gezicht voor velen. Barend Rob is inmiddels als zestien jaar aanwezig op Texel. Na het onverwacht overlijden van Hans de Jong, anderhalf jaar geleden, ging hij een samenwerking aan met Werner Dros. We spreken hem als hij aan het werk is bij het kerkelijk centrum in Den Hoorn.
"Ik heb al vijftig jaar een eigen bestratingsbedrijf en deed al regelmatig klussen op Texel via loonbedrijf Dros, onder meer op de TESO-haven en 'Nieuw Breda'. Zestien jaar geleden leerde hij in De Rijp (nabij Purmerend) zijn vriendin Elly Westdorp kennen. Zij woonde op Texel en zo werd de band met het eiland nog sterker. "Door medische omstandigheden heeft zij haar huis verkocht en wonen wij nu inmiddels samen in Medemblik. Doordeweeks verblijf ik op 'mijn eiland' voor mijn werk. Wij hopen straks van onze oudere dag te kunnen genieten en hier nog vaak te komen. Ik vind het sowieso prettig om op Texel te zijn. De mensen zijn enorm vriendelijk en behulpzaam. Bij Dros en de collega's werd ik gelijk opgenomen alsof ik een Texelaar ben. De wereld is hier nog relaxed. Ik had op een gegeven moment een klus op de Willem van Beierenstraat, stond er een auto in de weg. Roept één van die jongens dat ik hem dan toch gewoon even aan de kant zet, de sleutels zaten er toch in. Ik heb ook veel werk in Amsterdam gehad, daar maak je dat niet mee hoor. En als ik hier pauze heb, laat ik mijn hamer nog wel eens liggen. Als je dat in de grote stad doet, is die zeker weg." Ondanks dat hij in september 65 wordt en dus zijn pensioen nadert, heeft hij nog plezier in zijn werk. "Vandaag wat minder hoor", zegt hij grijnzend terwijl hij in de regen zijn stenen aan het leggen is. Voorlopig is hij nog wel even bij Werner Dros aan de slag. "Wat een sociale man is dat. Die ken ik overigens ook van die klus aan de Willem van Beierenstraat", vertelt de stratenmaker die nog wonderbaarlijk fit is voor iemand die zijn hele leven met stenen gesjouwd heeft. "Zoals je ziet ben geen zwaargewicht. Dan moet je foefjes bedenken om het werk te verlichten. Dat is mij altijd goed gelukt. Ik voel me nog goed", stelt hij tevreden vast. De komende vier weken is hij nog bezig bij het kerkelijk centrum waar een hoop werk verzet is. "Zie je dat parkeerterrein daar achter, heb ik gelegd", besluit hij terwijl hij wijst naar een strak gelegde parkeerplaats.