Afbeelding
Foto: Job Schepers

@TXL

Storing

In delen van de Bijlmer viel dinsdagavond de stroom uit. Ik woon in dat deel van de Bijlmer. Met ongeveer duizend studenten om me heen was er gelijk dikke stress. Mijn telefoon werd overladen met berichtjes: "Ja, wat moet ik nu doen, ik had net mijn ei en spek gebakken voor mijn broodje hamburger, alleen de hamburger nog niet". Even later zei iemand "Ik lees net op Facebook dat het tot 22.15 gaat duren, die stroomstoring, wat moeten we zo lang doen??". Ik kijk naar die berichtjes en lach er om.

Wanneer de stroom uitvalt vind ik dat meestal wel leuk. Lekker rustig, zonder apparaten. Dat ik niet zo goed ben zonder technologie, daar kwam ik gister vrij snel achter. Ik verbrandde eerst mijn duim aan een kaars en deed daarna doodleuk mijn telefoon aan de oplader ('Waarom doet ie het nou niet?').

Mijn buren vonden het minder leuk dan ik. Vanuit mijn raam hoorde ik er twee met elkaar praten. "Hee, wat ga jij nu doen?", riep de ene. "Ja..", zegt de andere buurman, "ik ga maar naar de stad ofzo. Wat moet ik anders die twee uur doen?". "Ja.." zegt de ene buurman, "ik weet het ook niet.." "Zal ik anders even komen chillen?" vraagt de andere buurman. "Tja.." zegt de ene buurman, "En dan? Wat gaan we dan doen?". Dat wist de andere buurman ook niet. Hij is geloof ik toch maar naar de stad gegaan. Later hoor ik geklop op mijn deur. Wederom een buurman. Hij lacht: "Ik vroeg me al af waarom je niet opendeed. Maar ja, de bel werkt natuurlijk ook op stroom." Daarna vraagt hij of ik limonade ofzo heb. Hij wilde koffie gaan zetten maar het koffiezetapparaat deed het niet. Mijn buurman vond mijn kamer trouwens met kaarsen en wierook net een 'parochie uit het zuiden'.

Uiteindelijk heeft voor ons de storing drie uur geduurd. Luid gejuich om half 12 's nachts toen het licht aanging. Gelukkig was het ook de langste dag van het jaar. Zelfs al had je geen kaarsen, dan had je niet in het donker hoeven zitten. Gek genoeg zouden we bijna vergeten dat er nog een leven buiten technologie bestaat.

Katja Schraag