Tien over Tessel
Stress
Mensen benoemen naar mij weleens dat ze het knap vinden dat ik elke week een column weet te schrijven. Ik verbaas mezelf ook nog elke keer dat het toch weer gelukt is. Het gaat niet zonder slag of stoot; ik maak me best zorgen wanneer het niet lukt of wanneer ik simpelweg even niet weet waarover ik kan of wil schrijven. Terwijl er heus wel onderwerpen genoeg zijn. Om te kunnen schrijven (column, verhaaltje, gedicht of iets anders) moet mijn hoofd leeg zijn of in ieder geval tot rust zijn zodat de woorden kunnen stromen. Zodra ik dan begin met schrijven, komen de woorden als vanzelf tevoorschijn en ontstaat de tekst. Zelfs wanneer ik nog maar één of twee zinnen heb. Soms gaat het dan zo snel dat mijn hand mijn hoofd niet bij kan houden. De woorden willen er dan al uit voor ze op papier staan. De genoemde rust is er niet altijd. Een enkele keer lukt het om in het weekend een column te schrijven, maar meestal begint op maandag een beetje de stress. Waarover zal ik schrijven? Daarna raakt mijn hoofd verstopt en schiet ik in de stress, omdat de woorden dan niet willen stromen. Vervolgens gaat de stress verder, omdat het me niet lukt om rust te vinden. Het is een vicieuze cirkel waarin ik steeds weer terechtkom, maar de praktijk leert me elke keer dat het me toch lukt. Dat geeft vertrouwen. Ook deze keer staat er weer eentje in de krant. En elke week voel ik opluchting zodra ik op de knop 'Verzenden' heb gedrukt en mijn column via de mail bij de redactie binnenkomt. Dan keert de rust weder totdat de week voorbij is en de maandagmorgen weer is aangebroken. Dan begint de vicieuze cirkel weer opnieuw. Soms denk ik aan de mogelijkheid om het een weekje over te slaan, maar dan bedenk ik een goede reden om dat niet te doen. Ik blijf het elke keer proberen en heb elke keer vertrouwen dat het lukt. En wanneer ik dan een positieve reactie krijg, verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht en een blij gevoel. Daar doe ik het voor en dat lukt niet zonder u. Dus bij deze, bedankt trouwe lezers…
Tineke Stiehl – Timmer